November 12, 2013, 3:03 am
محققان کشور موفق شدند از پوست پرتقال روغنی را تولید کنند که میتوان از آن ظروف یک بار مصرف دوستدار طبیعت با قابلیت بازیافت تولید کرد.
میلاد مسعودی- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر در این باره گفت: در این پروژه تحقیقاتی موفق به طراحی و ساخت دستگاه تولید کننده پلیمر کربنات پلی لیمونین شدیم.
وی با بیان اینکه تولید این پلیمر با استفاده از پوست پرتقال تولید میشود، اظهار داشت: این دستگاه علاوه بر تولید پلیمر کربنات پلی لیمونین، قادر به تولید روغنی با استفاده از پوست پرتقال است.
مسعودی عنوان این روغن را روغن "لیمونین" ذکر کرد و یادآور شد: این روغن ماده اصلی و تشکیل دهنده پلیمر کربنات لیمونین است که در صنعت نساجی، پلاستیک سازی و همچنین صنعت دارو سازی کاربردهای زیادی دارد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه روغن و پلیمر تولید شده دارای بسیاری از خصوصیات پلی استرین است، خاطر نشان کرد: این دو محصول زیست تخریب پذیر و دوستدار محیط زیست است.
وی به کاربردهای این این محصولات اشاره کرد و افزود: این روغن در صنعت پلاستیک برای تولید پلی اتیلین کاربرد دارد ضمن آنکه از آن میتوان ظرف یک بار مصرفی را تولید کرد که قابل بازیافت و دوستدار محیط زیست است.
مسعودی خاطر نشان کرد: ایده این طرح به صورت نیمه صنعتی در حال تولید است و با انعقاد قرار دادی از سوی دو شرکت در صنعت پلاستیک کاربردی شده است.
↧
↧
November 15, 2013, 8:37 pm
آدامس های نچسب پلیمری
محققان آدامس جدیدی ساختهاند که به راحتی از سطوح جدا میشود و در عین حفظ طعم آشنای نعناع و استحکام، بسیار راحت تر از آدامسهای قدیمی تخریب میشود. در سال ۲۰۰۷، ترنس کاسگراو و همکارانش در دانشگاه بریستول انگلستان و شرکت رِوُلیمر، برای اولین بار آدامس جدیدی اختراع کردند که به راحتی از بیشتر سطوح جدا میشد و به راحتی در آب پراکنده میشد.
از آن زمان، این تیم روی فرمولاسیون این آدامس کار کرده و آن را به یک محصول تجاری تبدیل کرده است. کاسگراو میگوید: “بیشتر تحقیقات ۳ سال گذشته ما، بر روی چگونگی اثر متقابل پلیمرها با سطوح بوده است. انگیزه اصلی ابداع این محصول، رفع مشکل آدامسهای چسبیده به کف خیابانها بوده است.” در آدامسهای قدیمی، کوپلیمر (استایرن-بوتادیان) و کوپلیمر (اتیلن-وینیل استات)، به عنوان ماده اصلی آدامس استفاده میشود. خواص این مواد باعث چسبیدن آنها به سطوح میشود و جدا کردن آنها حتی با مواد پاک کننده دشوار است. آدامس جدید که Rev7 نام دارد، این مشکل را ندارد، زیرا شامل یک کوپلیمر شانهای صابونی (amphiphilic) (دارای یک سر قطبی و یک سر غیر قطبی) هستند که استخوان بندی آن پلی ایزوپرن است و زنجیرهای پلی اتیلن اکسید (PEO) به آن پیوند شدهاست.
استفان بُن شیمی دان دانشگاه وارویک انگلستان میگوید: ” این پیوندهای کوپلیمری صابونی نه تنها به طور مشخصی استحکام چسبندگی به سطوح را کاهش میدهند، بلکه در بیشتر اجزاء پلیمری محلول در آب تخریب میشوند و میتوانند به راحتی با آب شسته شود. پیدا کردن چنین راه حل دو جانبهای، بسیار هوشمندانه است چون برای ما محیط زیست پاکیزهتری را فراهم میکند.”
کاسگراو میگوید: “بسیاری از مواد سطح فعال با PEO کمپلکس تشکیل میدهند، مانند سدیم دُدسیل سولفات (SDS) که از اجزاء معروف صابونها و مواد شوینده است. بنابراین یک ماده شوینده ملایم میتواند آدامس را از سطوح بسیاری از جمله لباسها و فرشها جدا کند.” طبیعت آبدوست PEO نیز که به آن اجازه میدهد تا آب را در خود نگه دارد و دوباره جذب کند، از مسائل کلیدی در تخریب این آدامس است. بعد از ۶ ماه، آدامس در آب به اجزاء کوچکتری تجزیه میشود.” این پلیمر از اجزایی تشکیل شده است که به طور گسترده در محصولات مصرفی دیگر از جمله مواد چسبنده و دارویی استفاده میشوند، بنابراین هیچ خطر زیست محیطی وجود ندارد و اجزاء باقی مانده مواد بی اثر و طبیعی هستند. آزمایشهای ایمنی نشان داده است که پلیمر Rev7 برای استفاده انسان به اندازه پلیمر آدامسهای دیگر، مطمئن و بی اثر است.
↧
November 17, 2013, 9:49 am
کنسرسیوم SafeFlame با حمایت مالی اتحادیه اروپا، سیستم مشعلی را ابداع کرده که با استفاده از آب و الکتریسیته، آتش تولید میکند.
image.php.png (اندازه: 22.27 KB / دانلودها: 12)
سامانه ابداعی از جریان الکتریکی برای تجزیه آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده میکند. این گازها سپس ترکیب شده و هنگام خروج از دماغه مشعل، مشتعل میشوند.
با تنظیم مناسب ویژگیهای این دو گاز، انواع مختلف شعلهها را میتوان برای کاربردهای مختلف تولید کرد. افزون بر این، طول و حرارت شعله را میتوان با تغییر میزان نیروی برق ارائهشده به الکترولیزر تغییر داد.
چون SafeFlame هیدروژن و اکسیژن را درست در نقطه استفاده، تولید میکند، به هیچ سیلندر مملو از گازهای قابلاشتعال نیاز نیست. این موضوع نه تنها احتمال رخداد آتشسوزی و انفجار را کمتر میکند، بلکه کاربران نیز نیازی به خریداری این گازها، پرداخت برای حمل و نقل یا یافتن مکانی ایمن برای ذخیرهکردن آنها ندارند.
همچنین، میتوان دمای شعله را برای فلزات حساسی که دارای نقطه ذوب پایین هستند به پایینترین سطح رساند. نمونه اولیه واحدهای SafeFlame هماکنون در حال آزمایش در نقاط مختلف اروپا بوده و هنوز در خصوص بهای آن گزارشی مخابره نشده است.
توسعهگران همچنین شیوهای را جهت کاهش میزان پلاتین مطلوب برای الکترولیزر با هدف کاهش هزینهها یافتهاند.
↧
November 18, 2013, 8:23 am
دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۲
شانا _ گروه نفت: شتاب در توسعه پارس جنوبی امروز فصل مشترک سخنان تمام مسئولان کشور بوده و هم اکنون این مهم به فراتر از یک موضوع صرفا صنعتی تبدیل شده است چراکه بهره برداری کامل از فازهای این میدان می تواند تحولی اساسی در اقتصاد ملی و معیشت مردم ایجاد کند.
به گزارش خبرنگار شانا، ارتباط معنادار پارس جنوبی با توسعه زیر ساخت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور بر هیچ کس پوشیده نیست، در اهمیت توسعه هرچه زودتر این میدان همین بس که براساس برآوردهای انجام شده با نرخ جایگزینی گاز پارس جنوبی با نرخ معادل هر بشکه نفت خام ١٠٠ دلار ارزش خالص این ثروت عظیم ملی حدود ٨٨٠٠ میلیارد دلار میشود؛ برای درک بیشتر اهمیت مطلب، کافی است بدانیم درآمد ایران از محل صادرات و فروش نفت خام در یک سال کمتر از ٨٠ میلیارد دلار است.
دخیل شدن سیاست در امور جاری پارس جنوبی و اجرای ناقص برنامه های تعریف شده به دلایل گوناگون اعم از مسائل مالی، محدودیت های تحریم و عدم مدیریت صحیح در مواقع بحران، در سال های گذشته باعث شد که فازهای جدید این میدان با وجود گذشت بیش از چهل ماه از انعقاد قراردادشان همچنان با تاخیرهای پی در پی روبرو باشند.
هم اکنون در حالی ٤١ ماه از امضا قرارداد ٨ فاز باقی مانده میدان گازی مشترک پارس جنوبی می گذرد که بر اساس برنامه از پیش تعیین شده این فازها تاکنون می بایست به صورت کامل به مدار تولید می آمدند، اما این فازها به طور متوسط نهایتا دارای پیشرفت فیزیکی ٥٠ تا ٦٠ درصدی بود و این امر حکایت از عقب افتادگی کشور در برداشت از این میدان مشترک دارد.
سنگ بزرگ علامت نزدن است
٢٥ خرداد سال ٨٩ زمانی که قرارداد توسعه ٥ فاز پارس جنوبی شامل فازهای ١٣، ١٤، ١٩، ٢٠ و ٢١ و ٢٢ تا ٢٤ به ارزش ٢١ میلیارد دلار میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت های پیمانکار داخلی نهایی شد، از همان ابتدا، بسیاری از کارشناسان، این رویداد را مصداق ضرب المثل "سنگ بزرگ علامت نزدن است" دانسته و این قراردادها را سیاسی و محکوم به شکست دانستند؛ آنها تاکید کردند که امکان تحقق چنین وعدهای با توجه به حجم کار بخش دریا و خشکی وجود ندارد؛ حتی پیشبینی کردند که فازهای ١٥، ١٦، ١٧و ١٨ هم که قراردادش قبل از آن فازهای جدید امضا شده بود، به ویژه در بخش دریا به زمان این قراردادهای جدید نمی رسد، اما از قرار، مسئولان نفتی تحت تاثیر مسائل سیاسی روی حرف خود پافشاری کردند تا امروز آمار و ارقام کنونی از پیشرفت واقعی این فازها حرفی دیگری بزند!
هم اکنون که این گزارش را می خوانید کشور دوست و برادر قطر، معادل ١٦ فاز پارس جنوبی را به مرحله تولید رسانده و چیزی در حدود حداقل ٣ برابر ایران (٦٥٠ میلیون متر مکعب) از این میدان مشترک تولید می کنند. این درحالی است که ایران هم اکنون روزانه کمتر از ٢٣٠ میلیون مترمکعب گاز از میدان مشترک پارس جنوبی که در فاصله ١٢٠ کیلومتری ساحل عسلویه واقع شده برداشت می کند.
بیژن زنگنه در بدو تصدی وزارت نفت در مرداد ماه امسال، مشکل توسعه فازهای پارس جنوبی را "مدیریتی" دانست و اعلام کرد وزارت نفت ایران قصد دارد تولید گاز طبیعی خود از میدان مشترک گازی پارس جنوبی را نهایتا تا دو سال آینده به روزانه ٨٠٠ میلیون متر مکعب برساند.
برگزاری جام جهانی با پول گاز ایران
قطر با در دست داشتن عمده بازار LNG جهان یکی از بازیگران اصلی بازار گاز دنیاست. درآمد سرانه هر قطری، صد هزار دلار است. بخشی از گازی که در حال حاضر از سوی قطر تولید و به فروش می رسد میتواند سهم ایران باشد. این کشور با پشتوانه گاز همین میدان مشترک میخواهد کمتر از ٩ سال دیگر میزبان جامجهانی فوتبال باشد.
دوستان! دستی، که کار از دست رفت
هدف این گزارش نقد منصفانه عملکرد کارفرمایان و پیمانکاران در توسعه و تولید گاز از بزرگترین میدان مشترک کشورمان است، آمار و ارقام جدیدترین گزارش عملکرد پارس جنوبی منتهی به شهریور ماه ٩٢ که در اختیار رسانه ها قرار گرفته است از طرح های توسعه فاز ١٢، فازهای ١٥و ١٦، فازهای ١٧و ١٨، فاز ١٣، فاز ١٤، فاز ١٩، فاز ٢٠و٢١، فاز ٢٢،٢٣ و ٢٤ در عسلویه به شرح زیر است.
فاز ١١ پارس جنوبی و پیشرفت ٢ درصدی
در این گزارش مجال مطرح کردن بحث تکراری توسعه فاز ١١ پارس جنوبی از سوی شرکت سی.ان.پی.سی چین که از سال ١٣٨٨ تا چندی پیش سیاست یک بام و دو هوا را برای حضور و سرمایه گذاری در این فاز در پیش گرفته بود، نیست. توسعه این فاز پارس جنوبی در آخرین روزهای عمر دولت دهم بدون بازخواست از شرکت چینی برای تاخیر چهار ساله، در تصمیمی عجیب به شرکت پتروپارس واگذار شد، از این رو طبیعی است که پیشرفت این فاز بعد از گذشت سه سال از امضاء تفاهم نامه توسعه تنها دو درصد گزارش شده است.
١٠٠ ماه کار و یک پروژه ناتمام
بر اساس برنامه ریزی صورت گرفته می بایست فاز ١٢ پارس جنوبی اوایل امسال به صورت کامل وارد مدار تولید می شد و تولید گاز غنی ایران روزانه ٨٥ میلیون مترمکعب افزایش می یافت، اما به دلایل مختلف بعد از ١٠٠ ماه این پروژه به پیشرفت ٩٦ درصدی رسیده است. هم اکنون شرکت پتروپارس در تلاش است تا بخشی از این فاز را تا دی ماه سال جاری به بهره برداری برساند.
تاخیر ٣٦ درصدی در فاز ١٣
فاز ١٣ پارس جنوبی جزء فازهای جدید به شمار می آید که بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته در شرکت نفت و گاز پارس می بایست خرداد امسال به صورت کامل به بهره برداری می رسید، اما متاسفانه تا شهریور ماه امسال پیشرفت آن به ٦٤ درصد رسیده است. سرمایهگذاری این فاز شامل ٦ میلیارد و ١٤٣ میلیون دلار و از نوع فاینانس است که از محل منابع داخلی و فروش اوراق مشارکت تامین میشود. شرکتهای پترو پایدار ایرانیان، مپنا و صدرا اجرای طرح توسعه این فاز را برعهده دارند. این فاز و سایر فازهای جدید موسوم به "٣٥ ماهه" به دلیل تاخیرهای زیاد در حال حاضر از فهرست اولویت های توسعه پارس جنوبی خارج شده و پیش بینی می شود پس از بهره برداری از فازهای ١٢، ١٥ و ١٦ و همچنین ١٧ و ١٨ کار توسعه این فازها مجددا شتاب گیرد.
تاخیر ٤٩ درصدی در فاز ١٤
فاز ١٤ پارس جنوبی در خردادماه سال ٨٩ شروع و برای اجرای آن ٦ میلیارد و ١٤٣ میلیون دلار از طریق فاینانس و از محل منابع داخلی و اوراق مشارکت سرمایه پیشبینی شده است که کنسرسیومی متشکل از شرکتهای ایرانی ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران)، IPMI (شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران)، صدرا، مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران، ایزوایکو، شرکت ملی حفاری و مپنا به عنوان پیمانکار اجرای این طرح را بر عهده دارند. فاز ١٤ تا شهریور ماه امسال با تاخیر ٤٩ درصدی روبرو است، چرا که طبق برنامه این طرح می بایست تاکنون به به بهره برداری می رسید در حالی که از پیشرفت ٥١ درصدی تا شهرویور ماه برخوردار بوده است.
تاکنون ٢,٣ میلیارد دلار در فاز ١٤ پارس جنوبی هزینه شده و برای بهرهبرداری کامل از این فاز باید سه میلیارد دلار دیگر باید منابع مالی تزریق شود. هر روز تاخیر در بهرهبرداری از فاز ١٤ که جزو مخازن مشترک با قطریها است، خسارت سنگینی به کشور وارد میکند.
فازهای ١٥ و ١٦ پارس جنوبی و افتتاح آن با گاز فازهای دیگر
فاز ١٥ و ١٦ نیز جز پروژه های قدیمی در پارس جنوبی است که از زمان انعقاد قرارداد توسعه آن حدود ٧ سال می گذرد. این فازها قرار بود سال گذشته به بهره برداری برسد، در حالی که تا شهریور امسال پیشرفت آن به ٩١ درصد رسیده است. عملیات اجرایی این طرح را در بخش خشکی و دریا آریا نفت شهاب، شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران و شرکتهای ایزوایکو و صف بر عهده دارند و عملیات حفاری در دریا از سوی شرکت داناکیش انجام میشود. ترین نخست این فازها در آخرین روزهای دولت دهم طی مراسمی رسمی و با حضور رئیس جمهور وقت با استفاده از گاز فازهای ٦، ٧ و ٨ پارس جنوبی به صورت نمادین افتتاح شد. چندی پیش مدیرعامل سابق شرکت نفت و گاز پارس اعلام کرد که این پروژه صرفا به منظور شکستن طلسم بهره برداری از فازهای پارس جنوبی در دولت دهم به بهره برداری رسانده شده بود.
ورود فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی به ٩٠ ماهگی
فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی جز پروژه های عقب مانده دوران دولت نهم و دهم به شمار می رود و با گذشت حدود ٩٠ ماه از تاریخ عقد قرارداد این فازها تاکنون به پیشرفتی بهتر از ٧٩ درصد دست نیافته است، در حالی که تاکنون بیش از چهار میلیارد و ٧٠٠ میلیون دلار در این فاز هزینه شده است و بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته حدافل بایستی ٢,٧ میلیارد دلار دیگر در این فازها هزینه شود.
بر اساس شواهد موجود به عنوان مثال در شهریور ماه این دو فاز بایستی حدود ٥ درصد پیشرفت می داشتند که این میزان بیشتر از ٠,٧ درصد گزارش نشده است و این تاخیر یعنی از دست رفتن منافع ملی در میدان مشترک پارس جنوبی.
تاخیر ٣٧ درصدی در فاز ١٩
فاز ١٩ پارس جنوبی تا شهریور امسال می بایست ٩٩,٦ درصد در مجموع در بخش خشکی و دریا پیشرفت می داشت در حالی که این پیشرفت ٦٧ درصد است. زمان آغاز اجرای این فاز خردادماه سال ١٣٨٩ بوده و برای اجرای آن ٦ هزار و ٢٢٠ میلیون دلار به روش فاینانس سرمایهگذاری پیشبینی شده است که تامین آن را صندوق انرژی و شرکت نیکو تعهد کردهاند. اجرای طرح توسعه فاز ١٩ را شرکتهای پترو پارس و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران برعهده دارند.
تاخیر ٤٨ درصدی در فازهای ٢٠ و ٢١
طرح توسعه فازهای ٢٠ و ٢١ طبق برنامه می بایست تا شهریور از مرز ٩٩,٩ درصد می گذشت، اما این طرح با تاخیر ٤٩ درصدی برخوردار بوده و پیشرفت آن تا شهریور به ٥٢ درصد رسیده است. ارزش قرارداد توسعه این فازها ٥ میلیارد و ٣٣٣ میلیون دلار است که سرمایه مورد نیاز از محل صندوق انرژی بانک ملت تامین خواهد شد. در این طرح که از سوی شرکتهای مهندسی و ساختمان نفت و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران اجرا میشود.
تاخیر ٢٦ درصدی در فازهای ٢٢، ٢٣ و ٢٤
هم اکنون فازهای ٢٢، ٢٣ و ٢٤ در پارس جنوبی به فازهای پیشتاز معروف شده اند در حالی که حداقل ٢٦ درصد از برنامه از پیش تعیین شده عقب هستند، این فازها می بایست تا شهریور امسال ٩٩,٩ درصد پیشرفت داشته باشند. برای اجرای مجموعه آنها، سرمایهای بالغ بر ٦ میلیارد و ٩٦ میلیون دلار از نوع فاینانس در نظر گرفته شد که از محل صندوق انرژی بانک صادرات تامین میشود. شرکتهای پترو سینا آریا و صدرا پیمانکاران این ٣ فاز هستند.
کسب رکورد با وجود تاخیر در برنامه
شاید در نگاه نخست به پروژه های پارس جنوبی، تاخیرهای موجود در آنها توجه هر کسی را به خود جلب کند، اما اگر بخواهیم نگاهی منصفانه به پروژه های در حال اجرا در عسلویه بیندازیم، متوجه خواهیم شد که ایرانیان در غیاب خارجی ها توانسته اند به رکوردهای زیادی برای نخستین بار دست یابند، به عنوان مثال فازهای ٢ و ٣ پارس جنوبی با گذشت ٣٠ ماه از فعالیت خود، فازهای ٤ و ٥ در ماه سی و سوم، فازهای ٦ تا ٨ پارس جنوبی در ماه ٥١ و فاز ٩ و ١٠ پارس جنوبی در ماه ٣٠ به ٣٠ درصد پیشرفت رسیده بودند؛ در حالی که پیشرفت فازهای ١٣ و ٢٢ تا ٢٤ پارس جنوبی در مدت مشابه به ترتیب ٤١ و ٤٧ درصد بوده است.
این امر خود گواهی بر این است که سرعت متخصصان داخلی پارس جنوبی حدود ٢ برابر بیشتر از پیمانکاران بین المللی بوده که در فازهای قدیمی پارس جنوبی فعالیت داشتند. در حال حاضر فازهای ٣٥ ماهه پارس جنوبي به دو گروه پیشتاز و عقب افتاده تقسیم بندی می شوند، سرعت انجام کار پیمانکاران داخلی در فازهای پیشتاز پارس جنوبی ٢ برابر شرکت های بین المللی و در فازهایی که کمی از فازهای پیشتاز عقب تر هستند ١,٥ برابر بیشتر بوده است. اما آنچه این افتخارات را شیرین می کند تولید گاز و بهره برداری از میدان مشترک است وگرنه شکی نیست که هر لیوانی علاوه بر یک نیمه خالی یک نیمه پر هم دارد.
احیای غرور ملی با توسعه پارس جنوبی
با توجه مشترک بودن و پتانسیل بالای میدان گازی پارس جنوبی در زمینه کسب درآمد، هم اکنون بهره برداری یک روز زودتر در توسعه فازهای پارس جنوبی، توسعهای همهجانبه و سود ملی به همراه خواهد داشت، بنابراین باید بار دیگر با تمرکز فعالیتها بر توسعه پارس جنوبی زمینه غبطه خوردن شریک قطریمان را فراهم کنیم همان طور که هشت سال پیش امیر قطر به بیژن زنگنه وزیر نفت ایران گفته بود من به ایرانی ها و به آنچه که در پارس جنوبی انجام میدهند غبطه می خورم.
اولویت بندی و تدبیر شیخ الوزرا در فازهای پارس جنوبی
میدان مشترک نفتی و گازی پارس جنوبی که به عنوان یکی از بزرگترین مخازن گازی جهان شناخته می شود، در طول سال های گذشته با استراتژی توسعه همزمان با تأکید بر استفاده کامل از ظرفیت پیمانکاری و مهندسی کشور مدیریت شد اما در این شیوه مدیریتی، تأمین منابع مالی لازم به هر دلیل (تشدید تحریم ها و یا سوء مدیریت) به چالشی اساسی در بهره برداری از تمامی فازهای در حال توسعه تبدیل شد.
زنگنه مقصد اولین سفر کاری خود را پارس جنوبی انتخاب کرد و با حضور در این منطقه دستور اولویت بندی پروژه های پارس جنوبی را صادر کرد. موضوعی که برخی کارشناسان در سال ٨٩ و در زمانی که کلنگ توسعه همزمان ٨ فاز پارس جنوبی به طور همزمان بر زمین خورد بر عدم تحقق آن تاکید کردند که البته مدیریت وقت وزارت نفت این انتقادها را نپذیرفت. البته زمان داور بی طرفی است و اکنون درستی ادعای منتقدان قرارداد فازهای ٣٥ ماهه به درستی اثبات شده است.
گزارش از جواد اصغری
↧
November 19, 2013, 7:07 am
انجمن علمی دانشجویی مهندسی شیمی پیام نور مرکز اصفهان برگزار می کند
Unt1itled.jpg (اندازه: 174.54 KB / دانلودها: 148)
↧
↧
November 21, 2013, 1:24 am
دانشمندان برای نخستین بار الکترودی برای باتری ساخته اند که خود ترمیم شونده است؛ یافته ای که راه برای نسل بعدی باتری های بادوام در خودروهای الکتریکی ، تلفن همراه و دیگر وسایل الکترونیکی هموار می کند.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد می گویند الکترود خود ترمیم شونده از میکروذرات سیلیکون ساخته شده است که به طور گسترده در صنعت نیمه رساناها و پیل های خورشیدی استفاده می شوند. راز پشت این ابتکار در یک پلیمر کشسان نهفته است که این الکترود را می پوشاند، آن را متصل به هم نگه می دارد و به طور خود به خود ترک های ریزی که در طول عملکرد باتری ایجاد می شوند، ترمیم می کند.
"چائو وانگ" پژوهشگر مقطع پسا دکتری در دانشگاه استنفورد و دو محقق دیگر این پلیمر خود ترمیم شونده را در آزمایشگاه پروفسور "ژنان بائو" استاد مهندسی شیمی این دانشگاه ساخته اند.
این گروه بر روی پوست انعطاف پذیر الکترونیکی قابل استفاده در روبات، حسگرها، دست و پای مصنوعی و دیگر کاربردها فعالیت دارند.
برای پروژه باتری، چائو وانگ نانوذرات ریزی از کربن را به پلیمر افزود تا خاصیت رسانای برق پیدا کند. وی می گوید دریافتیم الکترودهای سیلیکونی وقتی که با پیلمر خود ترمیم شونده پوشش پیدا کنند 10 برابر بادوام تر می شوند. این پوشش پلیمری ترک های ریزی که طی تنها چند ساعت استفاده بر روی باتری ایجاد می شود را ترمیم می کند.
"یی کویی" استادیار دانشگاه استفورد و یکی از مجریان این پروژه گفت : این الکترودها حدود 100 چرخه شارژ شدگی- تخلیه شارژ را تحمل می کنند بدون آنکه ظرفیت ذخیره سازی انرژی چشمگیری را از دست بدهند. این درحالی است که هنوز تا هدف 500 چرخه برای تلفن همراه و سه هزار چرخه برای خودروی برقی راه مانده است. اما این امید وجود دارد و داده های ما حاکی است که این امر شدنی و عملی است.
↧
November 21, 2013, 5:32 am
طبق سنتی سالیانه، امسال نیز گزارش عملکرد ۵۸ کشور مهم از نظر تولید آلایندههای کربنی همزمان با اجلاس کنوانسیون تغییرات آب و هوای سازمان ملل، در ورشو پایتخت لهستان منتشر شده است.
این گزارش که به بررسی "ضریب عملکرد در قبال تغییرات آب و هوا" (CCPI) می پردازد، توسط موسسه "جرمن واچ" (German Watch) با همکاری "شبکه اقدام اقلیمی اروپا" (Europe CAN) تهیه شده است.
هدف گزارش بررسی کارایی این کشورها که ۹۰ درصد دی اکسید کربن دنیا را تولید میکنند در مواجهه با تغییرات اقلیمی است.
جرمنواچ یک موسسه غیر انتفاعی و غیردولتی است که هر سال گزارشی درباره تولید دی اکسیدکربن در دنیا منتشر میکند.
گزارش امسال نشان میدهد که تولید دی اکسید کربن همچنان در دنیا در حال افزایش است، اما به صورتی غیرمنتظره و برای اولین بار امیدواری محتاطانهای نیز به عملکرد کشورها در قبال تغییرات اقلیمی ابراز شده است.
این امیدواری در درجه اول ناشی از کاهش نسبی در سرعت انتشار دی اکسید کربن در جهان است و در درجه دوم محصول عملکرد اخیر چین، بزرگترین کشور آلاینده جهان، در مبارزه با تغییرات اقلیمی است.
به رغم این امیدواری محتاطانه، عملکرد کشورها در قبال تغییرات اقلیمی کاملا ناکافی و ضعیف ارزیابی شده است.
چین تولید دی اکسید کربن را کاهش داد
چین با کاهش تولید دی اکسید کربن نسبت به تولید ناخالص ملیاش، روند انتشار افسار گسیخته آلاینده کربن را کند کرده و بر همین اساس نیز از رتبه ۴۸ در سال گذشته به رتبه ۴۶ در گزارش جدید رسیده است.
بهبود عملکرد چین نتیجه سرمایهگذاری جدی بر انرژیهای تجدیدپذیر و برنامههایی برای محدود کردن مصرف زغال سنگ بوده است.
آمریکا نیز با سیاست های محدود کننده زغال سنگ و همچنین طرحهایی برای بهبود نیروگاههایش همچنان در رتبه ۴۳ این گزارش قرار گرفته است.
کشورهای دارای بیشترین نقش در تولید آلاینده ها
بر اساس این گزارش کشورهای آلمان، هند، اندونزی، برزیل، آمریکا، چین، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و کانادا بیشترین نقش را در تولید آلایندههای کربنی دارند.
از نظر عملکرد در مبارزه با تولید آلاینده های کربنی و کاهش این آلایندگی ها امسال هیچ کشوری شایسته احراز رتبه اول تا سوم نبود. در کاهش دانمارک و انگلستان با بالاترین امتیاز جایگاه چهارم و پنجم را به خود اختصاص دادند و پرتغال نیز در جایگاه ششم قرار گرفت. انگلستان امسال ۵ رتبه نسبت به سال گذشته ترقی کرده است.
اما آلمان برای اولین بار از بین ده کشور برتر در مواجهه با تغییرات اقلیمی خارج شد و با ۱۱ پله سقوط به جایگاه نوزدهم جدول رسید. عامل اصلی سقوط آلمان بررسی دقیق سیاستهای اجرایی این کشور در مواجهه با تغییرات اقلیمی در سال جاری بوده است.
کانادا و استرالیا دارای بدترین کارایی
در بین کشورهای صنعتی، کانادا و استرالیا بدترین کارایی را در قبال تغییرات اقلیمی داشته اند. سیاست های دولت جدید استرالیا در مورد مالیات کربن تاثیر منفی زیادی بر رتبه این کشور داشته و آن را از رتبه ۵۱ در سال گذشته، به رتبه ۵۷ در گزارش جدید تنزل داده است.
کانادا نیز که همچنان در جایگاه ۵۸ام قرار دارد بدترین کارایی را در بین کشورهایی صنعتی به نمایش گذاشته است. گسترش سریع و بزرگ صنایع نفت و گاز یکی از مهمترین دلایلی است که دولت کانادا را به سیاست های کاهش تولید دی اکسد کربن بی رغبت میکند.
با این وجود جایگاه های بعدی در این گزارش همچون سالهای گذشته به ترتیب از آن ایران، قزاقستان و در نهایت عربستانسعودی است که به عنوان ضعیفترین عملکرد بینالمللی ارزیابی شده است.
ایران امسال با یک پله صعود به جایگاه ۵۶ رسید.
بر اساس گزارش جرمنواچ، چگونگی مقابله با تغییرات اقلیمی، بازدهی پایین صنایع و نقش ضعیف منابع تجدیدپذیر در سبد انرژی از جمله دلایلی است که عملکرد کشورها را در کسب رتبه پایین در این فهرست تعیین می کند.
در این بین شرایط اقلیمی و معضلات متعدد محیط زیستی همچون خشک شدن دریاچهها، رودخانهها، بیابانزایی رو به رشد و نابودی جنگلها از دیگر عواملی هستند که رتبه کشورها را ضعیف کرده است.
کشورهای دارای عملکرد خوب
دانمارک ، انگلیس، پرتغال، سوئد، سوئیس، مالت، فرانسه ، مجارستان ،ایرلند و ایسلند ، بلژیک و موروکو
کشورهای دارای عملکرد متوسط
رومانی، اسلواکی، ایتالیا، آلمان ، مکزیک، لیتوانی اسپانیا، لوکزامبورگ، نروژ ، اسلونی، مصر، لتونی، قبرس، اتریش و هند
کشورهای دارای عملکرد ضعیف
هلند، فنلاند، بلاروس، اندونزی، اوکراین، برزیل، بلغارستان، تایلند، آفریقای جنوبی و جمهوری چک آرژانتین نیوزیلند، آمریکا کرواسی، لهستان و چین
کشورهای دارای عملکرد بسیار ضعیف
یونان، سنگاپور، الجزیره، ژاپن، مالزی، چین تایپه، کره جنوبی، ترکیه، استونی، روسیه ، استرالیا ، کانادا، ایران، قزاقستان و عربستان سعودی
↧
November 25, 2013, 8:49 am
پژوهشگران 2 دانشگاه با همکاری انستیتو پاستور با استفاده از نانوذرات دیاکسید تیتانیم موفق به تبدیل همزمان دیاکسید کربن و متان به مواد مفید شیمیایی در دمای پایین شدند.
با آغاز فعالیتهای صنعتی بشر، دی اکسید کربن (CO2) و گاز متان (CH4) به ترتیب به عنوان مهمترین اجزاء تشکیلدهنده گازهای گلخانهای نقش مهمی را در تشدید اثر گلخانهای و بروز معضل گرم شدن کره زمین (Global Warming) و نتایج نگران کننده متعاقب آن داشتهاند از این رو انعقاد پیمان جهانی کیوتو در سال 1997 مبنی بر ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانهای به منظور کاهش این گازهای آلاینده بوده است.
در جهت مقابله با این مشکل، تجزیه همزمان CO2 و CH4 میتواند یک راه حل مناسب برای کاهش غلظت گازهای گلخانهای در اتمسفر زمین باشد. روشهای کاتالیستی جهت تبدیل همزمان مولکولهای پایدار CO2 و CH4 به مواد با ارزشتر مستلزم دماهای بسیار بالا و کاتالیست مناسب است که اعمال دماهای بسیار بالا در این روش منجر به غیر فعال شدن کاتالیست در نتیجه نشست کربن و تغییرات ساختاری سایتهای فعال کاتالیست میشود.
لذا روشهای دیگر تبدیل همزمان مولکولهای پایدار CO2 و CH4 که در دماهای پایینتر قابل اجرا باشند، مطلوبتر است. در این راستا در سالهای اخیر کاتالیستهای نیمرسانا به دلیل دارا بودن فعالیت فتوکاتالیستی جهت آغاز و پیشبرد واکنشهای اکسایش-کاهش (redox)، توجه زیادی را به خود جلب کردهاند.
در این زمینه محققان دانشگاههای صنعتی مالک اشتر، رازی کرمانشاه با همکاری مجتمع تحقیقاتی و تولیدی انستیتو پاستور ایران مطالعاتی را انجام دادند و در آن تبدیل همزمان دیاکسید کربن و متان به مواد مفید شیمیایی در دمای پایین در طی واکنش فتوکاتالیستی و با استفاده از نانوذرات دیاکسید تیتانیم نشست داده شده بر روی توری ضد زنگ مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از این روش به ترتیب 27.9 درصد و 33.4 دی اکسید کربن و گاز متان را به طور همزمان به مواد مفید شیمیایی تبدیل می کند.
↧
November 25, 2013, 8:59 am
به گزارش نفت نیوز به نقل از مهر، سند توافق مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 پس از چهار روز مذاکرات فشرده در ژنو سوئیس شنبه شب امضا شد و سران پنج کشور بزرگ اقتصادی جهان با آزادسازی صادرات محصولات پتروشیمی و فرآورده های پلیمری ایران به کشورهای عضو اتحادیه اروپا موافقت کردند.
تا پیش از افزایش تحریمهای بینالمللی، 10 تا 14 درصد محصولات پتروشیمی ایران به اروپا صادر می شد و از این محل سالانه 2 تا 2.5 میلیارد دلار درآمد داشت.
ایران به منظور صادرات محصولات پتروشیمیایی به اتحادیه اروپا به منظور رقابت با رقبای سنتی همچون سابیک عربستان سعودی علاوه بر قیمتهای منطقی موفق به کسب نظام نامه ریچ شده بود.
از این رو آژانس مواد شیمیایی اروپا (ECHA) از سال 2008 میلادی شروع به ثبت نام محصولات پتروشیمی کشورهای مختلف کرد که محصولات پتروشیمی و پلیمری ایران هم با کسب مجوزهای لازم در لیست خرید کشورهای عضو اتحادیه اروپا قرار گرفتند.
در شرایط فعلی صادرات محصولات پتروشیمی ایران به اروپا صفر نشده اما به دلیل محدودیت های بیمهای، مشکلات نقل و انتقال ارز و تامین کشتی، صدور فرآورده های پتروشیمی به قاره سبز با کاهش قابل توجه ای روبرو شده است.
آمارهای گمرک هم نشان میدهد که در طول هفت ماهه نخست سالجاری صادرات پتروشیمی ایران کاهشی حدود 13 درصدی از نظر وزنی و معادل 1.2 میلیون تن در هفت ماهه نخست سالجاری به 7.8 میلیون تن رسیده است.
تاکتیکهای صادرات پتروشیمی در شرایط تحریم
با این وجود ایران با افزایش محدودیتهای بینالمللی در طول سه سال گذشته تاکنون راهکارهای مختلفی به منظور تثبیت و حفظ بازار پتروشیمی در قاره سبز را در دستور کار قرار داده بود.
افزایش صادرات پتروشیمی به چین، متنوع سازی سبد تولید و بازارهای هدف، کشف بازارهای جدید همچون کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی و حوزه آسیای میانه و قفقاز و ایجاد سندیکای بیمه ایرانی از مهمترین راهکارهای ایران برای ادامه صدور پتروشیمی به اروپا بوده سات.
از سوی دیگر با افزایش تحریمها، ایران با کاهش صادرات پتروشیمی خود به اروپا، سایر بازارهای صادراتی خود را تقویت کرد به طوریکه هم اکنون از نظر ارزش صادرات محصولات پتروشیمی 22 تا 27 درصد محصولات پتروشیمی ایران به چین، 13 درصد به هندوستان، 18.5 درصد به خاورمیانه، 18 درصد به خاور دور، 23 درصد به جنوب شرق آسیا و یک تا 2 درصد به اروپا و مابقی به کشورهای آفریقایی صادر میشود.
با اجرای این تاکتیکهای جدید، سال گذشته ایران حدود 15.6 میلیارد دلار محصول پتروشیمی به ارزش تقریبی 12 میلیارد دلار به کشورهای مختلف جهان صادر کرد که در این بین میزان صادرات پتروشیمی به کشورهای آفریقایی و چین افزایش یافته است.
علاوه بر این شرکت بازرگانی با اشاره به برنامهریزی به منظور افزایش صادرات پتروشیمی به چین، در شهرهای شانگهای و پکن شرکت و دفاتر بازرگانی راه اندازی کرد، ضمن آنکه در شهرهای شانگهای و تیانچین چین از امکاناتی برای ذخیره سازی مکانیزه محصولات پلیمری ایجاد کرده است.
ایران همچنین به منظور افزایش صادرات پتروشیمی به کشورهای شرق آسیا مطالعه و برنامه ریزی برای راه اندازی یک دفتر جدید در شهر گوانجوی چین را در دستور کار قرار داده است.
مطابق با برنامه شرکت ملی صنایع پتروشیمی باید تا پایان سالجاری 17.4 میلیارد تن به ارزش تقریبی 13 میلیارد دلار محصول پتروشیمی از ایران صادر شود ضمن انکه امسال تولید پتروشیمی کشور به 50 میلیون تن افزایش می یابد.
استقبال NPC از لغو تحریمها
شرکت ملی صنایع پتروشیمی هم امروز با انتشار گزارشی، اعلام کرد: هیئت مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی از لغو تحریمهای اعمال شده علیه پتروشیمی استقبال و اعلام کرد از هر حرکتی که زمینه رشد و توسعه صنعت پتروشیمی را فراهم آورد استقبال می کند.
جلسه هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی صبح (یکشنبه سوم آذر) با حضور تمامی اعضا تشکیل شد. در ابتدای این جلسه موضوع لغو تحریمهای اعمال شده علیه صنعت پتروشیمی بررسی و آمادگی پتروشیمی برای تعامل با دیگر کشورها مورد تاکید قرار گرفت.
اعضای هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی بر این نکته تاکید کردند که منتظر اعلام جزئیات توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران با کشورهای1+5 از سوی وزارت امور خارجه هستند و امیدوارند که رشد و توسعه صنعت پتروشیمی با بهبود شرایط بینالمللی با شتاب بیشتری ادامه یابد.
↧
↧
November 27, 2013, 11:15 am
موفقیت محققان ایرانی در تبدیل همزمان گازهای گلخانهای به مواد مفید شیمیایی
پژوهشگران ایرانی با استفاده از نانوذرات دیاکسید تیتانیم نشست داده شده بر روی توری ضد زنگ موفق به تبدیل همزمان دیاکسید کربن و متان به مواد مفید شیمیایی در دمای پایین در طی واکنش فتوکاتالیستی شدند.
=_UTF-8_B_Z2V0dHlfcmZfcGhvdG9fb2Zfc2NpZW50aXN0X2luX2xhYi5qcGc=_=.jpg (اندازه: 22.17 KB / دانلودها: 11)
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، مریم ترابی مرجین، دانشجوی دکتری شیمی کاربردی دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان و محقق این طرح اظهار کرد: با آغاز فعالیتهای صنعتی بشر، CO2 و CH4 به ترتیب به عنوان مهمترین اجزای تشکیلدهنده گازهای گلخانهای نقش مهمی را در تشدید اثر گلخانهای و بروز معضل گرم شدن کره زمین و نتایج نگران کننده متعاقب آن داشتهاند و انعقاد پیمان جهانی کیوتو در سال 1997 مبنی بر ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانهای دلیل محکمی بر این موضوع است. در جهت مقابله با این مشکل، تجزیه همزمان دی اکسید کربن و متان میتواند یک راه حل مناسب برای کاهش غلظت گازهای گلخانهای در اتمسفر زمین باشد. روشهای کاتالیستی جهت تبدیل همزمان مولکولهای پایدار دی اکسید کربن و متان به مواد باارزشتر مستلزم دماهای بسیار بالا و کاتالیست مناسب است که اعمال دماهای بسیار بالا در این روش منجر به غیر فعال شدن سریع کاتالیست در نتیجه نشست کربن و تغییرات ساختاری سایتهای فعال کاتالیست میشود. لذا روشهای دیگر تبدیل همزمان مولکولهای پایدار دی اکسید کربن و متان که در دماهای پایینتر قابل اجرا باشند، مطلوبترند.
↧
November 3, 2013, 12:46 pm
بالاخره تصاویر بعد از کلی رنج و مشقت آماده شد...
تصاویر روز چهارشنبه 8 آبان:
آماده سازی تیم ravin:
تصویر پستر:
داوری و دفاعیه ی خانم تیموری و آقای جمشیدی:
آماده سازی تیم rexon:
تصویر پستر:
داوری و دفاعیه ی آقای دهدار به همراه آقای یوسفی و اسفندیاری:
اینجا حدودا ساعت 7 8 شبه وقتیه که ماشینا رفته بود واسه داوری نهایی و بچه ها خسته و داغون بودند:
اینم حضور آقای کرم پور بین بچه ها:
تصاویر پنج شنبه 9 آبان روز اصلی مسابقه:
آماده سازی ماشین ها:
↧
November 7, 2013, 3:00 am
سلام به همه ی هم رشته ای های خودم...
امروز سالگرد روزیه که انجمن مهندسی شیمی رو تشکیل دادند...
این روز و به همه ی شما تبریک میگم...
واقعا اگه این انجمن تشکیل نمیشد و ما مهندسان شیمی نبودیم مهندسیای دیگه چیکار میکردند...
(jce) مهندسی شیمی در صدر علوم مهندسی
دوستان قصد توهین به بقیه ی مهندسیا رو ندارم...ولی ازقدیم گفتند:حرف حق تلخه...
↧
November 11, 2013, 11:47 am
↧
↧
November 12, 2013, 1:25 am
اینم از سکوهای نفتی که استاد صمیمی میگفتن خوب حقوق میدن
سه شنبه ۷ آبان ۱۳۹۲
شانا _ گروه عکس: بر پایه مطالعات انجام شده ٥٧ درصد از ذخایر نفتی و ٤٥ درصد از ذخایر گازی جهان در منطقه خلیج فارس قرار دارد و طبق برآوردههای انجام شده حجم ذخایر نفتی در این منطقه ٧١٥ میلیارد بشکه و حجم ذخایر گازی آن ٢ هزار و ٤٦٢ تریلیون فوت مکعب است. جمهوری اسلامی ایران نیز سهم قابل توجهی از این ذخایر دارد که با استفاده از تکنولوژی های به روز لرزه نگاری و حفاری موفق شده است بخشی از این ذخایر را استحصال کرده و به تولید برساند.
تصویرهای زیر مربوط به تعدادی از میادین نفت و گاز ایران در خلیج فارس است که به منظور برداشت از ذخایر غنی این منطقه در حال فعالیت است.
مجتمع نفتی ابوذر، بزرگترین تولید کننده نفت دریایی ایران در جزیره خارگ
مجتمع نفتی ابوذر در جزیره خارگ
مجتمع نفتی ابوذر
مجتمع نفتی ابوذر
سکوی نفتی سروش، در منطقه عملیاتی بهرگان
سکوی نفتی سروش
سکوی نفتی سروش
سکوی نفتی نوروز در منطقه عملیاتی بهرگان
میدان گازی سلمان در منطقه عملیاتی لاوان
سکوی گازی میدان سلمان
سکوی گازی میدان سلمان
سکوی نفتی سلمان
سکوی نفتی سلمان
سکوی نفتی سلمان
سکوی نفتی سلمان
سکوی نفتی بلال در منطقه عملیاتی لاوان
سکوی نفتی بلال
سکوی نفتی فروزان در منطقه عملیاتی خارگ
سکوی نفتی فروزان
↧
November 12, 2013, 1:30 am
↧
November 12, 2013, 3:03 am
محققان کشور موفق شدند از پوست پرتقال روغنی را تولید کنند که میتوان از آن ظروف یک بار مصرف دوستدار طبیعت با قابلیت بازیافت تولید کرد.
میلاد مسعودی- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر در این باره گفت: در این پروژه تحقیقاتی موفق به طراحی و ساخت دستگاه تولید کننده پلیمر کربنات پلی لیمونین شدیم.
وی با بیان اینکه تولید این پلیمر با استفاده از پوست پرتقال تولید میشود، اظهار داشت: این دستگاه علاوه بر تولید پلیمر کربنات پلی لیمونین، قادر به تولید روغنی با استفاده از پوست پرتقال است.
مسعودی عنوان این روغن را روغن "لیمونین" ذکر کرد و یادآور شد: این روغن ماده اصلی و تشکیل دهنده پلیمر کربنات لیمونین است که در صنعت نساجی، پلاستیک سازی و همچنین صنعت دارو سازی کاربردهای زیادی دارد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه روغن و پلیمر تولید شده دارای بسیاری از خصوصیات پلی استرین است، خاطر نشان کرد: این دو محصول زیست تخریب پذیر و دوستدار محیط زیست است.
وی به کاربردهای این این محصولات اشاره کرد و افزود: این روغن در صنعت پلاستیک برای تولید پلی اتیلین کاربرد دارد ضمن آنکه از آن میتوان ظرف یک بار مصرفی را تولید کرد که قابل بازیافت و دوستدار محیط زیست است.
مسعودی خاطر نشان کرد: ایده این طرح به صورت نیمه صنعتی در حال تولید است و با انعقاد قرار دادی از سوی دو شرکت در صنعت پلاستیک کاربردی شده است.
↧
November 15, 2013, 8:37 pm
آدامس های نچسب پلیمری
محققان آدامس جدیدی ساختهاند که به راحتی از سطوح جدا میشود و در عین حفظ طعم آشنای نعناع و استحکام، بسیار راحت تر از آدامسهای قدیمی تخریب میشود. در سال ۲۰۰۷، ترنس کاسگراو و همکارانش در دانشگاه بریستول انگلستان و شرکت رِوُلیمر، برای اولین بار آدامس جدیدی اختراع کردند که به راحتی از بیشتر سطوح جدا میشد و به راحتی در آب پراکنده میشد.
از آن زمان، این تیم روی فرمولاسیون این آدامس کار کرده و آن را به یک محصول تجاری تبدیل کرده است. کاسگراو میگوید: “بیشتر تحقیقات ۳ سال گذشته ما، بر روی چگونگی اثر متقابل پلیمرها با سطوح بوده است. انگیزه اصلی ابداع این محصول، رفع مشکل آدامسهای چسبیده به کف خیابانها بوده است.” در آدامسهای قدیمی، کوپلیمر (استایرن-بوتادیان) و کوپلیمر (اتیلن-وینیل استات)، به عنوان ماده اصلی آدامس استفاده میشود. خواص این مواد باعث چسبیدن آنها به سطوح میشود و جدا کردن آنها حتی با مواد پاک کننده دشوار است. آدامس جدید که Rev7 نام دارد، این مشکل را ندارد، زیرا شامل یک کوپلیمر شانهای صابونی (amphiphilic) (دارای یک سر قطبی و یک سر غیر قطبی) هستند که استخوان بندی آن پلی ایزوپرن است و زنجیرهای پلی اتیلن اکسید (PEO) به آن پیوند شدهاست.
استفان بُن شیمی دان دانشگاه وارویک انگلستان میگوید: ” این پیوندهای کوپلیمری صابونی نه تنها به طور مشخصی استحکام چسبندگی به سطوح را کاهش میدهند، بلکه در بیشتر اجزاء پلیمری محلول در آب تخریب میشوند و میتوانند به راحتی با آب شسته شود. پیدا کردن چنین راه حل دو جانبهای، بسیار هوشمندانه است چون برای ما محیط زیست پاکیزهتری را فراهم میکند.”
کاسگراو میگوید: “بسیاری از مواد سطح فعال با PEO کمپلکس تشکیل میدهند، مانند سدیم دُدسیل سولفات (SDS) که از اجزاء معروف صابونها و مواد شوینده است. بنابراین یک ماده شوینده ملایم میتواند آدامس را از سطوح بسیاری از جمله لباسها و فرشها جدا کند.” طبیعت آبدوست PEO نیز که به آن اجازه میدهد تا آب را در خود نگه دارد و دوباره جذب کند، از مسائل کلیدی در تخریب این آدامس است. بعد از ۶ ماه، آدامس در آب به اجزاء کوچکتری تجزیه میشود.” این پلیمر از اجزایی تشکیل شده است که به طور گسترده در محصولات مصرفی دیگر از جمله مواد چسبنده و دارویی استفاده میشوند، بنابراین هیچ خطر زیست محیطی وجود ندارد و اجزاء باقی مانده مواد بی اثر و طبیعی هستند. آزمایشهای ایمنی نشان داده است که پلیمر Rev7 برای استفاده انسان به اندازه پلیمر آدامسهای دیگر، مطمئن و بی اثر است.
↧
↧
November 17, 2013, 9:49 am
کنسرسیوم SafeFlame با حمایت مالی اتحادیه اروپا، سیستم مشعلی را ابداع کرده که با استفاده از آب و الکتریسیته، آتش تولید میکند.
image.php.png (اندازه: 22.27 KB / دانلودها: 16)
سامانه ابداعی از جریان الکتریکی برای تجزیه آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده میکند. این گازها سپس ترکیب شده و هنگام خروج از دماغه مشعل، مشتعل میشوند.
با تنظیم مناسب ویژگیهای این دو گاز، انواع مختلف شعلهها را میتوان برای کاربردهای مختلف تولید کرد. افزون بر این، طول و حرارت شعله را میتوان با تغییر میزان نیروی برق ارائهشده به الکترولیزر تغییر داد.
چون SafeFlame هیدروژن و اکسیژن را درست در نقطه استفاده، تولید میکند، به هیچ سیلندر مملو از گازهای قابلاشتعال نیاز نیست. این موضوع نه تنها احتمال رخداد آتشسوزی و انفجار را کمتر میکند، بلکه کاربران نیز نیازی به خریداری این گازها، پرداخت برای حمل و نقل یا یافتن مکانی ایمن برای ذخیرهکردن آنها ندارند.
همچنین، میتوان دمای شعله را برای فلزات حساسی که دارای نقطه ذوب پایین هستند به پایینترین سطح رساند. نمونه اولیه واحدهای SafeFlame هماکنون در حال آزمایش در نقاط مختلف اروپا بوده و هنوز در خصوص بهای آن گزارشی مخابره نشده است.
توسعهگران همچنین شیوهای را جهت کاهش میزان پلاتین مطلوب برای الکترولیزر با هدف کاهش هزینهها یافتهاند.
↧
November 18, 2013, 8:23 am
دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۲
شانا _ گروه نفت: شتاب در توسعه پارس جنوبی امروز فصل مشترک سخنان تمام مسئولان کشور بوده و هم اکنون این مهم به فراتر از یک موضوع صرفا صنعتی تبدیل شده است چراکه بهره برداری کامل از فازهای این میدان می تواند تحولی اساسی در اقتصاد ملی و معیشت مردم ایجاد کند.
به گزارش خبرنگار شانا، ارتباط معنادار پارس جنوبی با توسعه زیر ساخت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور بر هیچ کس پوشیده نیست، در اهمیت توسعه هرچه زودتر این میدان همین بس که براساس برآوردهای انجام شده با نرخ جایگزینی گاز پارس جنوبی با نرخ معادل هر بشکه نفت خام ١٠٠ دلار ارزش خالص این ثروت عظیم ملی حدود ٨٨٠٠ میلیارد دلار میشود؛ برای درک بیشتر اهمیت مطلب، کافی است بدانیم درآمد ایران از محل صادرات و فروش نفت خام در یک سال کمتر از ٨٠ میلیارد دلار است.
دخیل شدن سیاست در امور جاری پارس جنوبی و اجرای ناقص برنامه های تعریف شده به دلایل گوناگون اعم از مسائل مالی، محدودیت های تحریم و عدم مدیریت صحیح در مواقع بحران، در سال های گذشته باعث شد که فازهای جدید این میدان با وجود گذشت بیش از چهل ماه از انعقاد قراردادشان همچنان با تاخیرهای پی در پی روبرو باشند.
هم اکنون در حالی ٤١ ماه از امضا قرارداد ٨ فاز باقی مانده میدان گازی مشترک پارس جنوبی می گذرد که بر اساس برنامه از پیش تعیین شده این فازها تاکنون می بایست به صورت کامل به مدار تولید می آمدند، اما این فازها به طور متوسط نهایتا دارای پیشرفت فیزیکی ٥٠ تا ٦٠ درصدی بود و این امر حکایت از عقب افتادگی کشور در برداشت از این میدان مشترک دارد.
سنگ بزرگ علامت نزدن است
٢٥ خرداد سال ٨٩ زمانی که قرارداد توسعه ٥ فاز پارس جنوبی شامل فازهای ١٣، ١٤، ١٩، ٢٠ و ٢١ و ٢٢ تا ٢٤ به ارزش ٢١ میلیارد دلار میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت های پیمانکار داخلی نهایی شد، از همان ابتدا، بسیاری از کارشناسان، این رویداد را مصداق ضرب المثل "سنگ بزرگ علامت نزدن است" دانسته و این قراردادها را سیاسی و محکوم به شکست دانستند؛ آنها تاکید کردند که امکان تحقق چنین وعدهای با توجه به حجم کار بخش دریا و خشکی وجود ندارد؛ حتی پیشبینی کردند که فازهای ١٥، ١٦، ١٧و ١٨ هم که قراردادش قبل از آن فازهای جدید امضا شده بود، به ویژه در بخش دریا به زمان این قراردادهای جدید نمی رسد، اما از قرار، مسئولان نفتی تحت تاثیر مسائل سیاسی روی حرف خود پافشاری کردند تا امروز آمار و ارقام کنونی از پیشرفت واقعی این فازها حرفی دیگری بزند!
هم اکنون که این گزارش را می خوانید کشور دوست و برادر قطر، معادل ١٦ فاز پارس جنوبی را به مرحله تولید رسانده و چیزی در حدود حداقل ٣ برابر ایران (٦٥٠ میلیون متر مکعب) از این میدان مشترک تولید می کنند. این درحالی است که ایران هم اکنون روزانه کمتر از ٢٣٠ میلیون مترمکعب گاز از میدان مشترک پارس جنوبی که در فاصله ١٢٠ کیلومتری ساحل عسلویه واقع شده برداشت می کند.
بیژن زنگنه در بدو تصدی وزارت نفت در مرداد ماه امسال، مشکل توسعه فازهای پارس جنوبی را "مدیریتی" دانست و اعلام کرد وزارت نفت ایران قصد دارد تولید گاز طبیعی خود از میدان مشترک گازی پارس جنوبی را نهایتا تا دو سال آینده به روزانه ٨٠٠ میلیون متر مکعب برساند.
برگزاری جام جهانی با پول گاز ایران
قطر با در دست داشتن عمده بازار LNG جهان یکی از بازیگران اصلی بازار گاز دنیاست. درآمد سرانه هر قطری، صد هزار دلار است. بخشی از گازی که در حال حاضر از سوی قطر تولید و به فروش می رسد میتواند سهم ایران باشد. این کشور با پشتوانه گاز همین میدان مشترک میخواهد کمتر از ٩ سال دیگر میزبان جامجهانی فوتبال باشد.
دوستان! دستی، که کار از دست رفت
هدف این گزارش نقد منصفانه عملکرد کارفرمایان و پیمانکاران در توسعه و تولید گاز از بزرگترین میدان مشترک کشورمان است، آمار و ارقام جدیدترین گزارش عملکرد پارس جنوبی منتهی به شهریور ماه ٩٢ که در اختیار رسانه ها قرار گرفته است از طرح های توسعه فاز ١٢، فازهای ١٥و ١٦، فازهای ١٧و ١٨، فاز ١٣، فاز ١٤، فاز ١٩، فاز ٢٠و٢١، فاز ٢٢،٢٣ و ٢٤ در عسلویه به شرح زیر است.
فاز ١١ پارس جنوبی و پیشرفت ٢ درصدی
در این گزارش مجال مطرح کردن بحث تکراری توسعه فاز ١١ پارس جنوبی از سوی شرکت سی.ان.پی.سی چین که از سال ١٣٨٨ تا چندی پیش سیاست یک بام و دو هوا را برای حضور و سرمایه گذاری در این فاز در پیش گرفته بود، نیست. توسعه این فاز پارس جنوبی در آخرین روزهای عمر دولت دهم بدون بازخواست از شرکت چینی برای تاخیر چهار ساله، در تصمیمی عجیب به شرکت پتروپارس واگذار شد، از این رو طبیعی است که پیشرفت این فاز بعد از گذشت سه سال از امضاء تفاهم نامه توسعه تنها دو درصد گزارش شده است.
١٠٠ ماه کار و یک پروژه ناتمام
بر اساس برنامه ریزی صورت گرفته می بایست فاز ١٢ پارس جنوبی اوایل امسال به صورت کامل وارد مدار تولید می شد و تولید گاز غنی ایران روزانه ٨٥ میلیون مترمکعب افزایش می یافت، اما به دلایل مختلف بعد از ١٠٠ ماه این پروژه به پیشرفت ٩٦ درصدی رسیده است. هم اکنون شرکت پتروپارس در تلاش است تا بخشی از این فاز را تا دی ماه سال جاری به بهره برداری برساند.
تاخیر ٣٦ درصدی در فاز ١٣
فاز ١٣ پارس جنوبی جزء فازهای جدید به شمار می آید که بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته در شرکت نفت و گاز پارس می بایست خرداد امسال به صورت کامل به بهره برداری می رسید، اما متاسفانه تا شهریور ماه امسال پیشرفت آن به ٦٤ درصد رسیده است. سرمایهگذاری این فاز شامل ٦ میلیارد و ١٤٣ میلیون دلار و از نوع فاینانس است که از محل منابع داخلی و فروش اوراق مشارکت تامین میشود. شرکتهای پترو پایدار ایرانیان، مپنا و صدرا اجرای طرح توسعه این فاز را برعهده دارند. این فاز و سایر فازهای جدید موسوم به "٣٥ ماهه" به دلیل تاخیرهای زیاد در حال حاضر از فهرست اولویت های توسعه پارس جنوبی خارج شده و پیش بینی می شود پس از بهره برداری از فازهای ١٢، ١٥ و ١٦ و همچنین ١٧ و ١٨ کار توسعه این فازها مجددا شتاب گیرد.
تاخیر ٤٩ درصدی در فاز ١٤
فاز ١٤ پارس جنوبی در خردادماه سال ٨٩ شروع و برای اجرای آن ٦ میلیارد و ١٤٣ میلیون دلار از طریق فاینانس و از محل منابع داخلی و اوراق مشارکت سرمایه پیشبینی شده است که کنسرسیومی متشکل از شرکتهای ایرانی ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران)، IPMI (شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران)، صدرا، مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران، ایزوایکو، شرکت ملی حفاری و مپنا به عنوان پیمانکار اجرای این طرح را بر عهده دارند. فاز ١٤ تا شهریور ماه امسال با تاخیر ٤٩ درصدی روبرو است، چرا که طبق برنامه این طرح می بایست تاکنون به به بهره برداری می رسید در حالی که از پیشرفت ٥١ درصدی تا شهرویور ماه برخوردار بوده است.
تاکنون ٢,٣ میلیارد دلار در فاز ١٤ پارس جنوبی هزینه شده و برای بهرهبرداری کامل از این فاز باید سه میلیارد دلار دیگر باید منابع مالی تزریق شود. هر روز تاخیر در بهرهبرداری از فاز ١٤ که جزو مخازن مشترک با قطریها است، خسارت سنگینی به کشور وارد میکند.
فازهای ١٥ و ١٦ پارس جنوبی و افتتاح آن با گاز فازهای دیگر
فاز ١٥ و ١٦ نیز جز پروژه های قدیمی در پارس جنوبی است که از زمان انعقاد قرارداد توسعه آن حدود ٧ سال می گذرد. این فازها قرار بود سال گذشته به بهره برداری برسد، در حالی که تا شهریور امسال پیشرفت آن به ٩١ درصد رسیده است. عملیات اجرایی این طرح را در بخش خشکی و دریا آریا نفت شهاب، شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران و شرکتهای ایزوایکو و صف بر عهده دارند و عملیات حفاری در دریا از سوی شرکت داناکیش انجام میشود. ترین نخست این فازها در آخرین روزهای دولت دهم طی مراسمی رسمی و با حضور رئیس جمهور وقت با استفاده از گاز فازهای ٦، ٧ و ٨ پارس جنوبی به صورت نمادین افتتاح شد. چندی پیش مدیرعامل سابق شرکت نفت و گاز پارس اعلام کرد که این پروژه صرفا به منظور شکستن طلسم بهره برداری از فازهای پارس جنوبی در دولت دهم به بهره برداری رسانده شده بود.
ورود فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی به ٩٠ ماهگی
فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی جز پروژه های عقب مانده دوران دولت نهم و دهم به شمار می رود و با گذشت حدود ٩٠ ماه از تاریخ عقد قرارداد این فازها تاکنون به پیشرفتی بهتر از ٧٩ درصد دست نیافته است، در حالی که تاکنون بیش از چهار میلیارد و ٧٠٠ میلیون دلار در این فاز هزینه شده است و بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته حدافل بایستی ٢,٧ میلیارد دلار دیگر در این فازها هزینه شود.
بر اساس شواهد موجود به عنوان مثال در شهریور ماه این دو فاز بایستی حدود ٥ درصد پیشرفت می داشتند که این میزان بیشتر از ٠,٧ درصد گزارش نشده است و این تاخیر یعنی از دست رفتن منافع ملی در میدان مشترک پارس جنوبی.
تاخیر ٣٧ درصدی در فاز ١٩
فاز ١٩ پارس جنوبی تا شهریور امسال می بایست ٩٩,٦ درصد در مجموع در بخش خشکی و دریا پیشرفت می داشت در حالی که این پیشرفت ٦٧ درصد است. زمان آغاز اجرای این فاز خردادماه سال ١٣٨٩ بوده و برای اجرای آن ٦ هزار و ٢٢٠ میلیون دلار به روش فاینانس سرمایهگذاری پیشبینی شده است که تامین آن را صندوق انرژی و شرکت نیکو تعهد کردهاند. اجرای طرح توسعه فاز ١٩ را شرکتهای پترو پارس و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران برعهده دارند.
تاخیر ٤٨ درصدی در فازهای ٢٠ و ٢١
طرح توسعه فازهای ٢٠ و ٢١ طبق برنامه می بایست تا شهریور از مرز ٩٩,٩ درصد می گذشت، اما این طرح با تاخیر ٤٩ درصدی برخوردار بوده و پیشرفت آن تا شهریور به ٥٢ درصد رسیده است. ارزش قرارداد توسعه این فازها ٥ میلیارد و ٣٣٣ میلیون دلار است که سرمایه مورد نیاز از محل صندوق انرژی بانک ملت تامین خواهد شد. در این طرح که از سوی شرکتهای مهندسی و ساختمان نفت و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران اجرا میشود.
تاخیر ٢٦ درصدی در فازهای ٢٢، ٢٣ و ٢٤
هم اکنون فازهای ٢٢، ٢٣ و ٢٤ در پارس جنوبی به فازهای پیشتاز معروف شده اند در حالی که حداقل ٢٦ درصد از برنامه از پیش تعیین شده عقب هستند، این فازها می بایست تا شهریور امسال ٩٩,٩ درصد پیشرفت داشته باشند. برای اجرای مجموعه آنها، سرمایهای بالغ بر ٦ میلیارد و ٩٦ میلیون دلار از نوع فاینانس در نظر گرفته شد که از محل صندوق انرژی بانک صادرات تامین میشود. شرکتهای پترو سینا آریا و صدرا پیمانکاران این ٣ فاز هستند.
کسب رکورد با وجود تاخیر در برنامه
شاید در نگاه نخست به پروژه های پارس جنوبی، تاخیرهای موجود در آنها توجه هر کسی را به خود جلب کند، اما اگر بخواهیم نگاهی منصفانه به پروژه های در حال اجرا در عسلویه بیندازیم، متوجه خواهیم شد که ایرانیان در غیاب خارجی ها توانسته اند به رکوردهای زیادی برای نخستین بار دست یابند، به عنوان مثال فازهای ٢ و ٣ پارس جنوبی با گذشت ٣٠ ماه از فعالیت خود، فازهای ٤ و ٥ در ماه سی و سوم، فازهای ٦ تا ٨ پارس جنوبی در ماه ٥١ و فاز ٩ و ١٠ پارس جنوبی در ماه ٣٠ به ٣٠ درصد پیشرفت رسیده بودند؛ در حالی که پیشرفت فازهای ١٣ و ٢٢ تا ٢٤ پارس جنوبی در مدت مشابه به ترتیب ٤١ و ٤٧ درصد بوده است.
این امر خود گواهی بر این است که سرعت متخصصان داخلی پارس جنوبی حدود ٢ برابر بیشتر از پیمانکاران بین المللی بوده که در فازهای قدیمی پارس جنوبی فعالیت داشتند. در حال حاضر فازهای ٣٥ ماهه پارس جنوبي به دو گروه پیشتاز و عقب افتاده تقسیم بندی می شوند، سرعت انجام کار پیمانکاران داخلی در فازهای پیشتاز پارس جنوبی ٢ برابر شرکت های بین المللی و در فازهایی که کمی از فازهای پیشتاز عقب تر هستند ١,٥ برابر بیشتر بوده است. اما آنچه این افتخارات را شیرین می کند تولید گاز و بهره برداری از میدان مشترک است وگرنه شکی نیست که هر لیوانی علاوه بر یک نیمه خالی یک نیمه پر هم دارد.
احیای غرور ملی با توسعه پارس جنوبی
با توجه مشترک بودن و پتانسیل بالای میدان گازی پارس جنوبی در زمینه کسب درآمد، هم اکنون بهره برداری یک روز زودتر در توسعه فازهای پارس جنوبی، توسعهای همهجانبه و سود ملی به همراه خواهد داشت، بنابراین باید بار دیگر با تمرکز فعالیتها بر توسعه پارس جنوبی زمینه غبطه خوردن شریک قطریمان را فراهم کنیم همان طور که هشت سال پیش امیر قطر به بیژن زنگنه وزیر نفت ایران گفته بود من به ایرانی ها و به آنچه که در پارس جنوبی انجام میدهند غبطه می خورم.
اولویت بندی و تدبیر شیخ الوزرا در فازهای پارس جنوبی
میدان مشترک نفتی و گازی پارس جنوبی که به عنوان یکی از بزرگترین مخازن گازی جهان شناخته می شود، در طول سال های گذشته با استراتژی توسعه همزمان با تأکید بر استفاده کامل از ظرفیت پیمانکاری و مهندسی کشور مدیریت شد اما در این شیوه مدیریتی، تأمین منابع مالی لازم به هر دلیل (تشدید تحریم ها و یا سوء مدیریت) به چالشی اساسی در بهره برداری از تمامی فازهای در حال توسعه تبدیل شد.
زنگنه مقصد اولین سفر کاری خود را پارس جنوبی انتخاب کرد و با حضور در این منطقه دستور اولویت بندی پروژه های پارس جنوبی را صادر کرد. موضوعی که برخی کارشناسان در سال ٨٩ و در زمانی که کلنگ توسعه همزمان ٨ فاز پارس جنوبی به طور همزمان بر زمین خورد بر عدم تحقق آن تاکید کردند که البته مدیریت وقت وزارت نفت این انتقادها را نپذیرفت. البته زمان داور بی طرفی است و اکنون درستی ادعای منتقدان قرارداد فازهای ٣٥ ماهه به درستی اثبات شده است.
گزارش از جواد اصغری
↧
November 19, 2013, 7:07 am
انجمن علمی دانشجویی مهندسی شیمی پیام نور مرکز اصفهان برگزار می کند
Unt1itled.jpg (اندازه: 174.54 KB / دانلودها: 346)
↧