طی تماس با استاد صمیمی ایشون فرمودند که فردا کلاس عملیات واحد تشکیل نخواهد شد ولی از هفته ی آتی کلاس عملیات واحد دایر میباشد
اطلاعیه : عدم تشکیل کلاس عملیات واحد
↧
↧
پنير آزمايشگاهى تولید شده از باكترى هاى انسان...
پنير آزمايشگاهى تولید شده از باكترى هاى انسان
صنعت غذا سازى هميشه وسيع ترين طيف طرح ها و گونه ها را به خود اختصاص مى دهد. براى مثال در سال هاى اخير تلاش هايى براى تهيه پنير و ديگر فراورده هاى لبنى از حيوانات مختلف رواج يافت. همچنین برخی دست به کار تولید گوشت مصنوعی در آزمایشگاه شدند.
![.jpg]()
ximage_4_jpg_pagespeed_ic_uUX1gNZxWI.jpg (اندازه: 16.3 KB / دانلودها: 16)
حالا جالب است بدانيد كه Christina Agapakis از دانشمندان دانشكده علوم دوبلین و Sissel Tolaas متخصص بو، در يك اقدام جالب با نمونه بردارى از باكترى هاى موجود در زير بغل، انگشتان پا و بينى افراد مختلف نوعى پنير انسانى ساخته اند.
هر كدام از پنير ها با نمونه بردارى از باكترى هايى كه بر روى پوست انسان هاى مختلف رشد مى كنند، تهيه مى شود. اين فرايند شامل تركيبى عجيب از آماده سازى مواد غذايى و روش هاى ميكروبيولوژيكى است. شاید بتوان گفت که به نوعی، از این باکتریها به عنوان جایگزین مخمر پنیر استفاده می شود. به اين معنى كه باكترى ها قرار است در شرايطى ويژه و تقريبا استريل جهت تهيه پنيرى با امضاى هر فرد پرورش داده شوند.
این پنیر که Selfmade نامگذاری شده، در واقع به صورت اختصاصی برای هر فرد تهیه می شود و می توان آن را تلفیقی از علم و هنر دانست. برای مثال پنیر آقای بن یا پنیر خانم کریستینا!
این پنیرها به عنوان یکی از پروژه های نمایشگاه علمی Grow Your Own ... Life After Nature دانشگاه دوبلین، قرار است تا اواخر ژانویه ۲۰۱۴ در گالری علوم این دانشگاه به نمایش گذارده شوند.
اگر در خود اشتهاى خوردن اين پنير انسانى را مى بينيد، خوب است بدانيد كه اين پنير فعلا تنها در سطح يك آزمايش ميكروبيولوژيكى موفق است و هنوز براى مصرف وارد بازار نشده است.
صنعت غذا سازى هميشه وسيع ترين طيف طرح ها و گونه ها را به خود اختصاص مى دهد. براى مثال در سال هاى اخير تلاش هايى براى تهيه پنير و ديگر فراورده هاى لبنى از حيوانات مختلف رواج يافت. همچنین برخی دست به کار تولید گوشت مصنوعی در آزمایشگاه شدند.
ximage_4_jpg_pagespeed_ic_uUX1gNZxWI.jpg (اندازه: 16.3 KB / دانلودها: 16)
حالا جالب است بدانيد كه Christina Agapakis از دانشمندان دانشكده علوم دوبلین و Sissel Tolaas متخصص بو، در يك اقدام جالب با نمونه بردارى از باكترى هاى موجود در زير بغل، انگشتان پا و بينى افراد مختلف نوعى پنير انسانى ساخته اند.
هر كدام از پنير ها با نمونه بردارى از باكترى هايى كه بر روى پوست انسان هاى مختلف رشد مى كنند، تهيه مى شود. اين فرايند شامل تركيبى عجيب از آماده سازى مواد غذايى و روش هاى ميكروبيولوژيكى است. شاید بتوان گفت که به نوعی، از این باکتریها به عنوان جایگزین مخمر پنیر استفاده می شود. به اين معنى كه باكترى ها قرار است در شرايطى ويژه و تقريبا استريل جهت تهيه پنيرى با امضاى هر فرد پرورش داده شوند.
این پنیر که Selfmade نامگذاری شده، در واقع به صورت اختصاصی برای هر فرد تهیه می شود و می توان آن را تلفیقی از علم و هنر دانست. برای مثال پنیر آقای بن یا پنیر خانم کریستینا!
این پنیرها به عنوان یکی از پروژه های نمایشگاه علمی Grow Your Own ... Life After Nature دانشگاه دوبلین، قرار است تا اواخر ژانویه ۲۰۱۴ در گالری علوم این دانشگاه به نمایش گذارده شوند.
اگر در خود اشتهاى خوردن اين پنير انسانى را مى بينيد، خوب است بدانيد كه اين پنير فعلا تنها در سطح يك آزمايش ميكروبيولوژيكى موفق است و هنوز براى مصرف وارد بازار نشده است.
↧
توریوم، عنصری که می تواند انرژی سیاره ما را تامین کند
توریوم، عنصری که می تواند انرژی سیاره ما را تامین کند
تصور کنید ماده ای وجود داشته باشد که به وسیله آن بتوانید یک بار برای همیشه انرژی خودروی خود را توسط آن تامین کنید و دیگر نیازی به سوخت رسانی مجدد نداشته باشید. شرکت لیزر پاور سیستمز (Laser Power Systems) بر روی موتوری کار می کند که برای تامین انرژی مورد نیاز خود، از این ماده جادویی بهره می برد.
![.jpg]()
xthorium-Narenji-narenji-20131108_jpg_pagespeed_ic_fo4uJcpfbN.jpg (اندازه: 15.05 KB / دانلودها: 10)
این ماده چیزی نیست جز توریوم (Thorium)، عنصری رادیو اکتیو که از آن می توان در قالب یک اشعه لیزر، برای گرم کردن آب، تولید بخار و تامین انرژی هر توربینی استفاده کرد.
توریوم یکی از پُر چگالی ترین مواد موجود روی این کره خاکی است، که حدود 20 میلیون برابر ذغال سنگ انرژی دارد و می توان به عنوان یک منبع ایده آل انرژی از آن بهره گرفت. اما گویی صنایع خودروسازی هنوز آمادگی استفاده از این منبع عظیم انرژی را ندارند.
دکتر چارلز استیونز، مدیر عامل شرکت لیزر پاور سیستمز، در این زمینه می گوید: «در حال حاضر خودروها اولویت اصلی ما نیستند.... خودروسازها به این زودی ها به سراغ این منبع انرژی نمی روند.»
از دید چارلز استیوِنز، صنایع خودروسازی تمرکز خودشان را بر روی کسب درآمد از موتورهای معمولی قرار داده اند، موتورهایی که با سوخت فسیلی کار می کنند. شاید رفتن به سمت این منبع انرژی و رها کردن موتورهای کلاسیک برای شان گران تمام شود. پس به نظر او ممکن است چندین دهه طول بکشد که آن ها به سمت فناوری توریوم حرکت کرده و نگاه شان را نسبت به قضیه عوض کنند.
او اعتقاد دارد که فناوری های مربوط به توریوم می بایست به سمت سایر زمینه ها نظیر تامین انرژی رستوران ها، هتل ها و اماکن اداری حرکت کند، زیرا صنعت خودروسازی فعلاً به آن چه که دارد راضی است و مدتی زمان لازم است تا آن ها نیز به استفاده از توریوم مجاب شوند.
چارلز استیونز، خطرات ناشی از توریوم به عنوان یک عنصر رادیو اکتیو را نفی می کند. از دید او تشعشعات مربوط به اشعه های به کار رفته در مطب های دندان پزشکی بیشتر از تشعشعات مربوط به توریوم است و آن را هم می توان به کمک یک فویل آلومینیومی کنترل کرد.
تصور کنید ماده ای وجود داشته باشد که به وسیله آن بتوانید یک بار برای همیشه انرژی خودروی خود را توسط آن تامین کنید و دیگر نیازی به سوخت رسانی مجدد نداشته باشید. شرکت لیزر پاور سیستمز (Laser Power Systems) بر روی موتوری کار می کند که برای تامین انرژی مورد نیاز خود، از این ماده جادویی بهره می برد.
xthorium-Narenji-narenji-20131108_jpg_pagespeed_ic_fo4uJcpfbN.jpg (اندازه: 15.05 KB / دانلودها: 10)
این ماده چیزی نیست جز توریوم (Thorium)، عنصری رادیو اکتیو که از آن می توان در قالب یک اشعه لیزر، برای گرم کردن آب، تولید بخار و تامین انرژی هر توربینی استفاده کرد.
توریوم یکی از پُر چگالی ترین مواد موجود روی این کره خاکی است، که حدود 20 میلیون برابر ذغال سنگ انرژی دارد و می توان به عنوان یک منبع ایده آل انرژی از آن بهره گرفت. اما گویی صنایع خودروسازی هنوز آمادگی استفاده از این منبع عظیم انرژی را ندارند.
دکتر چارلز استیونز، مدیر عامل شرکت لیزر پاور سیستمز، در این زمینه می گوید: «در حال حاضر خودروها اولویت اصلی ما نیستند.... خودروسازها به این زودی ها به سراغ این منبع انرژی نمی روند.»
از دید چارلز استیوِنز، صنایع خودروسازی تمرکز خودشان را بر روی کسب درآمد از موتورهای معمولی قرار داده اند، موتورهایی که با سوخت فسیلی کار می کنند. شاید رفتن به سمت این منبع انرژی و رها کردن موتورهای کلاسیک برای شان گران تمام شود. پس به نظر او ممکن است چندین دهه طول بکشد که آن ها به سمت فناوری توریوم حرکت کرده و نگاه شان را نسبت به قضیه عوض کنند.
او اعتقاد دارد که فناوری های مربوط به توریوم می بایست به سمت سایر زمینه ها نظیر تامین انرژی رستوران ها، هتل ها و اماکن اداری حرکت کند، زیرا صنعت خودروسازی فعلاً به آن چه که دارد راضی است و مدتی زمان لازم است تا آن ها نیز به استفاده از توریوم مجاب شوند.
چارلز استیونز، خطرات ناشی از توریوم به عنوان یک عنصر رادیو اکتیو را نفی می کند. از دید او تشعشعات مربوط به اشعه های به کار رفته در مطب های دندان پزشکی بیشتر از تشعشعات مربوط به توریوم است و آن را هم می توان به کمک یک فویل آلومینیومی کنترل کرد.
↧
اطلاعیه مهم:سینتیک و طراحی راکتور
بچه های ترم 6 چرا درس سینتیک و طراحی راکتور رو بر نداشتین؟
طبق سیلابست 8 ترمه این درس رو باید توی این ترم بردارین استادش هم تعیین شده
که استاد قاضی زاهدی هستند
بهتره تا حذف و اضافه بسته نشده سریع تر اقدام کنین
طبق سیلابست 8 ترمه این درس رو باید توی این ترم بردارین استادش هم تعیین شده
که استاد قاضی زاهدی هستند
بهتره تا حذف و اضافه بسته نشده سریع تر اقدام کنین
↧
پنجره ای آبی برای جلوگیری از اتلاف انرژی
پنجره ای آبی برای جلوگیری از اتلاف انرژی
جمعى از محققان دانشگاه تورنتو ادعا می کنند توانسته اند با پر كردن فضای میان دو جداره پنجره ها با كانالهاى كوچكى از آب، راندمان انرژى ساختمان ها را بهبود بخشند.
اين محققان مى گويند اين كانالها، از سيستم هاى منشعب موجود در طبيعت نظير شبكه رگ هاى خونى بدن انسان الهام گرفته شده اند. اين سيستم در فصل تابستان مى تواند ٧ تا ٩ درجه سانتيگراد دمای خانه را پایین تر بیاورد، و از اتلاف حرارت در زمستان جلوگیری کند.
![.jpg]()
xwater-window_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_z_5TKsIvHc.jpg (اندازه: 15.5 KB / دانلودها: 13)
محققان يك لايه از پليمرهاى شفاف منعطف را به يك لايه خنك كننده از جنس سيليكون شفاف اضافه كردند. در داخل اين لايه پليمرى شبكه اى از كانالهاى آبى بسيار ريز ١ تا ٢ ميليمترى به لحاظ ارتفاع، در طبقات 100 ميكرو مترى جاسازى شده است. از ميان اين شبكه، آب هم دماى اتاق به كمك يك منبع خارجى با سرعت 2 ميلى ليتر در دقيقه شروع به گردش مى كند.
اين لايه ها براى مدل هايى از پنجره در ابعاد ١٠*١٠ سانتيمتر مورد استفاده و توسط يك دوربين مادون قرمز مورد آناليز قرار گرفتند. محققان مى گويند دماى پنجره كه به صورت مصنوعى گرم مى شود، از ۷ تا ۹ درجه كاهش مى يابد. زیرا دماى آب وابستگی کمی به دماى جداره پنجره دارد و البته آب میانی می تواند میزان زیادی از گرما را جذب کرده و اتلاف آن از گرم شدن خانه جلوگیری کند.
اين فرايند در فصل زمستان برعكس است. از آنجا كه اين طرح پنجره به عنوان لايه اى با حفاظ حرارتى امن تر محسوب مى شود، در جلوگيرى از اتلاف انرژى در تابستان و زمستان بسيار موثر خواهد بود.
محققان مى گويند زماني كه منافذ اين پنجره با آب پر مى شوند، اين پنجره شفاف و واضح نخواهد بود. اما در صورتی كه اين شبكه با مايع ديگرى غير از آب پر شود، در آن صورت پنجره اى شفاف و واضح خواهیم داشت. و همچنین مى توان از مايعات ديگر در زيباسازى و ايجاد فضاهاى فانتزى استفاده كرد.
علاوه بر این، مى توان از اين تكنولوژى جديد در طراحى و ساخت پنل هاى خورشيدى فوتو ولتاييك نيز استفاده كرد و از آن به عنوان راهكارى براى جلوگيرى از اتلاف انرژى هاى حرارتى و برودتى، همراه با تولید انرژی ياد كرد.
جمعى از محققان دانشگاه تورنتو ادعا می کنند توانسته اند با پر كردن فضای میان دو جداره پنجره ها با كانالهاى كوچكى از آب، راندمان انرژى ساختمان ها را بهبود بخشند.
اين محققان مى گويند اين كانالها، از سيستم هاى منشعب موجود در طبيعت نظير شبكه رگ هاى خونى بدن انسان الهام گرفته شده اند. اين سيستم در فصل تابستان مى تواند ٧ تا ٩ درجه سانتيگراد دمای خانه را پایین تر بیاورد، و از اتلاف حرارت در زمستان جلوگیری کند.
xwater-window_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_z_5TKsIvHc.jpg (اندازه: 15.5 KB / دانلودها: 13)
محققان يك لايه از پليمرهاى شفاف منعطف را به يك لايه خنك كننده از جنس سيليكون شفاف اضافه كردند. در داخل اين لايه پليمرى شبكه اى از كانالهاى آبى بسيار ريز ١ تا ٢ ميليمترى به لحاظ ارتفاع، در طبقات 100 ميكرو مترى جاسازى شده است. از ميان اين شبكه، آب هم دماى اتاق به كمك يك منبع خارجى با سرعت 2 ميلى ليتر در دقيقه شروع به گردش مى كند.
اين لايه ها براى مدل هايى از پنجره در ابعاد ١٠*١٠ سانتيمتر مورد استفاده و توسط يك دوربين مادون قرمز مورد آناليز قرار گرفتند. محققان مى گويند دماى پنجره كه به صورت مصنوعى گرم مى شود، از ۷ تا ۹ درجه كاهش مى يابد. زیرا دماى آب وابستگی کمی به دماى جداره پنجره دارد و البته آب میانی می تواند میزان زیادی از گرما را جذب کرده و اتلاف آن از گرم شدن خانه جلوگیری کند.
اين فرايند در فصل زمستان برعكس است. از آنجا كه اين طرح پنجره به عنوان لايه اى با حفاظ حرارتى امن تر محسوب مى شود، در جلوگيرى از اتلاف انرژى در تابستان و زمستان بسيار موثر خواهد بود.
محققان مى گويند زماني كه منافذ اين پنجره با آب پر مى شوند، اين پنجره شفاف و واضح نخواهد بود. اما در صورتی كه اين شبكه با مايع ديگرى غير از آب پر شود، در آن صورت پنجره اى شفاف و واضح خواهیم داشت. و همچنین مى توان از مايعات ديگر در زيباسازى و ايجاد فضاهاى فانتزى استفاده كرد.
علاوه بر این، مى توان از اين تكنولوژى جديد در طراحى و ساخت پنل هاى خورشيدى فوتو ولتاييك نيز استفاده كرد و از آن به عنوان راهكارى براى جلوگيرى از اتلاف انرژى هاى حرارتى و برودتى، همراه با تولید انرژی ياد كرد.
↧
↧
ساخت سلول های خورشیدی قابل بازیافت از درختان
ساخت سلول های خورشیدی قابل بازیافت از درختان
قطعا با سلول های خورشیدی و مقوله ذخیره انرژی از نور خورشید و تبدیل آن به الکتریسیته آشنایی دارید، مطمئنا با وجود پیشرفت روز به روز صفحات خورشیدی، در آینده ای نه چندان دور این دستگاه های تبدیل انرژی پاک بیشتر در زندگی ما دیده می شوند.
اما هم اکنون محققینی از مراکز فناوری جورجیا و پوردو، موفق به ساخت سلول های خورشیدی از تجدید پذیرترین منبع ممکن یعنی درخت شده اند. نکته مهم قابلیت بازیافت این سلول های خورشیدی به وسیله آب آشامیدنی است.
![.jpg]()
xrecyclable-solar-cells-narenji-2_jpg_pagespeed_ic_Uz66TU0Win.jpg (اندازه: 19.26 KB / دانلودها: 10)
برنارد کیپلن مدیر مرکز فن آوری آلی فوتونیک و الکترونیک جورجیا در مورد اهمیت این موضوع چنین توضیح می دهد:
«سلول های خورشیدی باید قابل بازیافت باشند، در غیر این صورت ما تنها یک مشکل را حل کرده ایم که آن وابستگی کمتر به سوخت های فسیلی است؛ در حالی که با ایجاد این فناوری از منابع تجدید پذیر، هیچ پایانی نیز در چرخه حیات آن وجود نخواد داشت.»
به طور کلی سلول های خورشیدی همواره بر اساس اصل فتوسنتز (فرایند دریافت نور خورشید و تبدیل انرژی آن به انرژی شیمیایی) عمل می کنند. اما این نوع از سلول های خورشیدی جدید با پایه آلی و گیاهی ساخته شده و تا به الان قادر به تبدیل ۲.۷ درصد انرژی دریافتی از خورشید به الکتریسیته است که این خود یک عدد بی سابقه برای یک متریال آلی به حساب می آید.
نکته جالب توجه در این سلول ها این است که لایه های آلی بر ماده ای به نام سلولز نانوبلور سوار شده که آن هم یک ساختار تجزیه پذیر است و به راحتی در پایان عمر خود توسط آب گرم شسته و به طبیعت باز می گردد. این یعنی تولید انرژی های تجدید شونده با استفاده از منابع تجدید پذیر که به طور کامل قابل بازیافت و سازگار با محیط اند. یک فن آوری کاملا سبز.
هدف بعدی این تیم تحقیقاتی مشترک افزایش بازده تبدیل انرژی به یک عدد دو رقمی است بنابراین هنوز فاصله زیادی تا موفقیت کامل دارند. اما چنانچه همه مسائل به خوبی پیش روند، این سلول های خورشیدی طی پنج سال آینده به مرحله تولید انبوه خواهند رسید.
تصور کنید میلیون ها سلول خورشیدی ارزان و قابل بازیافت را که از منابع بدون محدودیت ساخته شده اند. حتی در صورت آسیب دیدن و یا خراب شدن به سادگی می توانید آنها را بشویید و با سلول های خورشیدی جدید جایگزین کنید. البته در کنار استفاده و صرف جویی در مصرف انرژی که این سلول ها به ارمغان خواهند آورد باید به اقدامات احتیاطی در برابر بارش باران و طوفان ها نیز فکر کرد چون ممکن است با یک طوفان بزرگ کل شبکه شسته و بازیافت شود.
اینگونه پیشرفت ها همیشه به نفع بشریت و مخصوصا محیط زیست است. مطمئنا در آینده شما در نارنجی خبرهای تازه ای در رابطه با اینگونه فن آوری های سبز سازگار با محیط زیست را خواهید خواند.
قطعا با سلول های خورشیدی و مقوله ذخیره انرژی از نور خورشید و تبدیل آن به الکتریسیته آشنایی دارید، مطمئنا با وجود پیشرفت روز به روز صفحات خورشیدی، در آینده ای نه چندان دور این دستگاه های تبدیل انرژی پاک بیشتر در زندگی ما دیده می شوند.
اما هم اکنون محققینی از مراکز فناوری جورجیا و پوردو، موفق به ساخت سلول های خورشیدی از تجدید پذیرترین منبع ممکن یعنی درخت شده اند. نکته مهم قابلیت بازیافت این سلول های خورشیدی به وسیله آب آشامیدنی است.
xrecyclable-solar-cells-narenji-2_jpg_pagespeed_ic_Uz66TU0Win.jpg (اندازه: 19.26 KB / دانلودها: 10)
برنارد کیپلن مدیر مرکز فن آوری آلی فوتونیک و الکترونیک جورجیا در مورد اهمیت این موضوع چنین توضیح می دهد:
«سلول های خورشیدی باید قابل بازیافت باشند، در غیر این صورت ما تنها یک مشکل را حل کرده ایم که آن وابستگی کمتر به سوخت های فسیلی است؛ در حالی که با ایجاد این فناوری از منابع تجدید پذیر، هیچ پایانی نیز در چرخه حیات آن وجود نخواد داشت.»
به طور کلی سلول های خورشیدی همواره بر اساس اصل فتوسنتز (فرایند دریافت نور خورشید و تبدیل انرژی آن به انرژی شیمیایی) عمل می کنند. اما این نوع از سلول های خورشیدی جدید با پایه آلی و گیاهی ساخته شده و تا به الان قادر به تبدیل ۲.۷ درصد انرژی دریافتی از خورشید به الکتریسیته است که این خود یک عدد بی سابقه برای یک متریال آلی به حساب می آید.
نکته جالب توجه در این سلول ها این است که لایه های آلی بر ماده ای به نام سلولز نانوبلور سوار شده که آن هم یک ساختار تجزیه پذیر است و به راحتی در پایان عمر خود توسط آب گرم شسته و به طبیعت باز می گردد. این یعنی تولید انرژی های تجدید شونده با استفاده از منابع تجدید پذیر که به طور کامل قابل بازیافت و سازگار با محیط اند. یک فن آوری کاملا سبز.
هدف بعدی این تیم تحقیقاتی مشترک افزایش بازده تبدیل انرژی به یک عدد دو رقمی است بنابراین هنوز فاصله زیادی تا موفقیت کامل دارند. اما چنانچه همه مسائل به خوبی پیش روند، این سلول های خورشیدی طی پنج سال آینده به مرحله تولید انبوه خواهند رسید.
تصور کنید میلیون ها سلول خورشیدی ارزان و قابل بازیافت را که از منابع بدون محدودیت ساخته شده اند. حتی در صورت آسیب دیدن و یا خراب شدن به سادگی می توانید آنها را بشویید و با سلول های خورشیدی جدید جایگزین کنید. البته در کنار استفاده و صرف جویی در مصرف انرژی که این سلول ها به ارمغان خواهند آورد باید به اقدامات احتیاطی در برابر بارش باران و طوفان ها نیز فکر کرد چون ممکن است با یک طوفان بزرگ کل شبکه شسته و بازیافت شود.
اینگونه پیشرفت ها همیشه به نفع بشریت و مخصوصا محیط زیست است. مطمئنا در آینده شما در نارنجی خبرهای تازه ای در رابطه با اینگونه فن آوری های سبز سازگار با محیط زیست را خواهید خواند.
↧
پژوهشگران و خلق کریستال هایی که تقریباً زنده اند
پژوهشگران و خلق کریستال هایی که تقریباً زنده اند
حیات ساخته دست انسان، یعنی چیزهایی مثل فرانکنشتاین افسانه هستند ولی در سمت واقعیت، دانشمندان در حال نزدیک شدن به دستاوردهایی از این جنس اند.
در اینجا به کریستال های جدید حساس به نور می پردازیم که توسط محققان دانشگاه نیویورک توسعه یافته اند و بسیار نزدیک به "مفهوم زنده بودن" هستند طوری که شما را به پرسش درباره اینکه معنای "زنده بودن" واقعاً چیست وا می دارند.
![.jpg]()
xoriginal_jpg_pagespeed_ic_ZozwDrYldR.jpg (اندازه: 13.3 KB / دانلودها: 10)
این کریستال ها، مکعب های میکروسکوپیکی از جنس هماتیت هستند که قادر به "تولید الکتریسیته" در زیر تابش طول موج خاصی از نور آبی اند. در نتیجه، وقتی در آب اکسیژنه قرار داشته باشند، نور آبی مناسب می تواند آنها را به "شنا کردن در اطراف، ادغام شدن با یکدیگر و تشکیل کریستال های بزرگتر، و سپس جدا شدن" وا دار کند که این فرآیند به دفعات قابل تکرار است. سپس با خاموش شدن نور، آنها از حرکت با می ایستند.
آقای پاول چایکین که یکی از نویسندگان مقاله علمی چاپ شده در مجله Science در این رابطه است می گوید که در این فرآیند، به کریستال های کوچک "تحول پذیری و تحرک پذیری" القا می شود که دو مفهوم پایه برای "زنده" در نظر گرفتن هر چیزی هستند. تنها کمبود آنها در حال حاضر، عدم تکثیر است. دیگر محقق این پروژه آقای جرمی پالاچی می گوید:
«ما با این فرآیند نشان می دهیم که چطور با یک سیستم ساده و فعال که مرکب از مواد مصنوعی است، می توانیم دو ویژگی سیستم های دارای حیات را بازسازی کنیم. البته فکر نمی کنم این باعث شود سیستم ما به معنای واقعی "زنده" لقب بگیرد ولی بر این حقیقت تأکید می کند که حد فاصل بین این دو، تا حدودی فرضی است.»
واقعاً دستاوردی دال بر اینکه کریستال های مورد ذکر می توانند ناگهان قادر به تکثیر خود شوند موجود نیست ولی آنها می توانند دریچه ای برای نگاه به گذشته باشند؛ یعنی زمانی که بلوک های سازنده حیات تقریباً وضعی مشابه این داشتند، زمان قبل از یادگیری تکثیر و به وجود آمدن حیات واقعی.
قرار است آقای چایکین و پالاچی، بر روی ذرات دیگری که دارای تحول پذیری و قدرت تکثیر هستند ولی توانایی حرکت ندارند کار کنند. اگر این دو پژوهش به نوعی منجر به تکمیل هم شوند، ممکن است نتایجی واقعاً شگفت انگیز را ببینیم.
حیات ساخته دست انسان، یعنی چیزهایی مثل فرانکنشتاین افسانه هستند ولی در سمت واقعیت، دانشمندان در حال نزدیک شدن به دستاوردهایی از این جنس اند.
در اینجا به کریستال های جدید حساس به نور می پردازیم که توسط محققان دانشگاه نیویورک توسعه یافته اند و بسیار نزدیک به "مفهوم زنده بودن" هستند طوری که شما را به پرسش درباره اینکه معنای "زنده بودن" واقعاً چیست وا می دارند.
xoriginal_jpg_pagespeed_ic_ZozwDrYldR.jpg (اندازه: 13.3 KB / دانلودها: 10)
این کریستال ها، مکعب های میکروسکوپیکی از جنس هماتیت هستند که قادر به "تولید الکتریسیته" در زیر تابش طول موج خاصی از نور آبی اند. در نتیجه، وقتی در آب اکسیژنه قرار داشته باشند، نور آبی مناسب می تواند آنها را به "شنا کردن در اطراف، ادغام شدن با یکدیگر و تشکیل کریستال های بزرگتر، و سپس جدا شدن" وا دار کند که این فرآیند به دفعات قابل تکرار است. سپس با خاموش شدن نور، آنها از حرکت با می ایستند.
آقای پاول چایکین که یکی از نویسندگان مقاله علمی چاپ شده در مجله Science در این رابطه است می گوید که در این فرآیند، به کریستال های کوچک "تحول پذیری و تحرک پذیری" القا می شود که دو مفهوم پایه برای "زنده" در نظر گرفتن هر چیزی هستند. تنها کمبود آنها در حال حاضر، عدم تکثیر است. دیگر محقق این پروژه آقای جرمی پالاچی می گوید:
«ما با این فرآیند نشان می دهیم که چطور با یک سیستم ساده و فعال که مرکب از مواد مصنوعی است، می توانیم دو ویژگی سیستم های دارای حیات را بازسازی کنیم. البته فکر نمی کنم این باعث شود سیستم ما به معنای واقعی "زنده" لقب بگیرد ولی بر این حقیقت تأکید می کند که حد فاصل بین این دو، تا حدودی فرضی است.»
واقعاً دستاوردی دال بر اینکه کریستال های مورد ذکر می توانند ناگهان قادر به تکثیر خود شوند موجود نیست ولی آنها می توانند دریچه ای برای نگاه به گذشته باشند؛ یعنی زمانی که بلوک های سازنده حیات تقریباً وضعی مشابه این داشتند، زمان قبل از یادگیری تکثیر و به وجود آمدن حیات واقعی.
قرار است آقای چایکین و پالاچی، بر روی ذرات دیگری که دارای تحول پذیری و قدرت تکثیر هستند ولی توانایی حرکت ندارند کار کنند. اگر این دو پژوهش به نوعی منجر به تکمیل هم شوند، ممکن است نتایجی واقعاً شگفت انگیز را ببینیم.
↧
پلیمر های خود ترمیم شونده در خدمت تکنولوژی
پلیمر جدید دانشگاه استنفورد، گامی به سوی تحقق رویای صفحه لمسی خود ترمیم شونده در تبلت و تلفن هوشمند
سطوح خود ترمیم شونده به شکل تئوریک می‌توانند راه حلی تمام عیار برای حفاظت از گجت های ما باشند، گجت هایی که ظاهر آنها هر آن می‌تواند صدمه ببیند و ما را نسبت به تبلت یا تلفن مان دل زده کند. با این حال رویاهای ما تا قبل از این، پشت یک سد محکم گیر افتاده بودند؛ از آنجایی که متریال های موجود برای سطوح خود ترمیم شونده قادر به هدایت جریان الکتریکی نیستند، پس نمی‌توانند بر روی صفحات لمسی یا سایر جاهایی که منطق استفاده از آنها وجود دارد، قرار بگیرند.
![.jpg]()
xstanford-university-self-healing-touch-plastic_jpg_pagespeed_ic_rV8Jcv2vi4.jpg (اندازه: 18.54 KB / دانلودها: 8)
اما چنانچه پژوهش‌های دانشگاه استنفورد برای ساخت پلیمر پلاستیکی رسانا، در نهایت نتیجه مناسب دهد، آن وقت دیگر تبلت ها یا تلفن هایی با صفحات لمسی خراش خورده به خاطره تبدیل خواهند شد. متریال در دست توسعه می‌تواند ظرف چند دقیقه پس از صدمه دیدن، به کمک برقراری پیوندهای هیدروژنی سریع، زیبایی از دست رفته‌اش را به دست آورد ولی در عین حال، اجزا نانوسکوپی داخل آن که از جنس نیکل هستند قادر خواهند بود جریان الکتریکی را نیز پیوسته انتقال داده و همزمان، به لمس یا فشار نیز عکس العمل نشان دهند.
این متریال جدید به طور خاص برای کاربرد در دنیای واقعی ساخته شده و قابلیت ترمیمی خود را در مقابل صدمات متعدد و در دماهای نرمال حفظ می کند. بهترین کاربرد این پلیمر جدید می‌تواند دستگاه های موبایل باشد که اغلب سطح رویی آنها را نمایشگری بزرگ اشغال کرده و همواره در معرض خراشیدگی کلیدهای مزاحم در جیب یا کیف ما است.
محققان استنفورد کاربردهای دیگری مثل سیم‌های الکتریکی خود ترمیم شونده و عضو های مصنوعی که قادر به تشخیص صدمات هستند نیز برای این پلیمر جدید در نظر دارند. البته این پلیمر تا تجاری سازی راه درازی در پیش دارد ولی دیگر موقع اش بود که دانشمندان برای مشکلات گجت ها هم چاره ای بیندیشند.
سطوح خود ترمیم شونده به شکل تئوریک می‌توانند راه حلی تمام عیار برای حفاظت از گجت های ما باشند، گجت هایی که ظاهر آنها هر آن می‌تواند صدمه ببیند و ما را نسبت به تبلت یا تلفن مان دل زده کند. با این حال رویاهای ما تا قبل از این، پشت یک سد محکم گیر افتاده بودند؛ از آنجایی که متریال های موجود برای سطوح خود ترمیم شونده قادر به هدایت جریان الکتریکی نیستند، پس نمی‌توانند بر روی صفحات لمسی یا سایر جاهایی که منطق استفاده از آنها وجود دارد، قرار بگیرند.
xstanford-university-self-healing-touch-plastic_jpg_pagespeed_ic_rV8Jcv2vi4.jpg (اندازه: 18.54 KB / دانلودها: 8)
اما چنانچه پژوهش‌های دانشگاه استنفورد برای ساخت پلیمر پلاستیکی رسانا، در نهایت نتیجه مناسب دهد، آن وقت دیگر تبلت ها یا تلفن هایی با صفحات لمسی خراش خورده به خاطره تبدیل خواهند شد. متریال در دست توسعه می‌تواند ظرف چند دقیقه پس از صدمه دیدن، به کمک برقراری پیوندهای هیدروژنی سریع، زیبایی از دست رفته‌اش را به دست آورد ولی در عین حال، اجزا نانوسکوپی داخل آن که از جنس نیکل هستند قادر خواهند بود جریان الکتریکی را نیز پیوسته انتقال داده و همزمان، به لمس یا فشار نیز عکس العمل نشان دهند.
این متریال جدید به طور خاص برای کاربرد در دنیای واقعی ساخته شده و قابلیت ترمیمی خود را در مقابل صدمات متعدد و در دماهای نرمال حفظ می کند. بهترین کاربرد این پلیمر جدید می‌تواند دستگاه های موبایل باشد که اغلب سطح رویی آنها را نمایشگری بزرگ اشغال کرده و همواره در معرض خراشیدگی کلیدهای مزاحم در جیب یا کیف ما است.
محققان استنفورد کاربردهای دیگری مثل سیم‌های الکتریکی خود ترمیم شونده و عضو های مصنوعی که قادر به تشخیص صدمات هستند نیز برای این پلیمر جدید در نظر دارند. البته این پلیمر تا تجاری سازی راه درازی در پیش دارد ولی دیگر موقع اش بود که دانشمندان برای مشکلات گجت ها هم چاره ای بیندیشند.
↧
شاید لیتیوم در باتری های آینده با سوکروز جایگزین شود
شاید لیتیوم در باتری های آینده با سوکروز جایگزین شود
باتری های قابل شارژ و عمر آنها بخش بزرگی از توضيحات مربوط به هر دفترچه راهنمای يک وسیله الکترونيکی را به خود اختصاص می دهند.اما کمبود عنصر ليتيوم در ساخت باتری های يونی- لیتیومی در بعضی از کشورها مشکل ساز است.
در برخی موارد برای رفع نياز، دولت ها مجبور به وارد کردن اين عنصر می شوند. اين موضوع محققان دانشگاه توکیو در ژاپن را بر آن داشته تا به صورت جدی به پیدا کردن عنصری سهل الوصول تر و راهی آسان تر برای جايگزين کردن ليتيوم در ساخت این باتری های قابل شارژ بپردازند.
![.jpg]()
xsugar_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_CEL-RytiLj.jpg (اندازه: 16.68 KB / دانلودها: 19)
و در این مسیر، محققان دريافتند که سوکروز می تواند در فرايند های شيميايی به عنوان آنود و یا همان قطب منفی اتصال الکترونیکی در باتری ایفای نقش کند. آنها در ضمن يک فرایند بدون اکسیژن، قند سوکروز را تا 1500 درجه سلسيوس حرارت دادند و آن را در يک کوره به پودری از جنس کربن تبديل کرد
ترکیب های زیادی در طبیعت موجود است که با دریافت حرارت به کربن تبديل می شوند اما از آنجا که ساکاروز در اکثر نقاط کره زمين به وفور یافت می شود به عنوان يک جایگزین بهينه برای عنصر لیتیوم در فرایند طراحی و ساخت باتری های قابل شارژ انتخاب شده.
این طرح در حال حاضر به عنوان يک تئوری ارائه شده اما به نظر می رسد با اجرايی شدن آن هزینه وسايل الکترونیکی به صورت چشم گیری پايين بیاید و مشکل کمبود لیتیوم در کشورها نیز حل شود.
اميدواريم که شيرينی قندها به مزاج گجت ها و وسایل الکترونيکی شارژی نيز خوش بيايد و آنها هم طعم جديدی تجربه کنند.
باتری های قابل شارژ و عمر آنها بخش بزرگی از توضيحات مربوط به هر دفترچه راهنمای يک وسیله الکترونيکی را به خود اختصاص می دهند.اما کمبود عنصر ليتيوم در ساخت باتری های يونی- لیتیومی در بعضی از کشورها مشکل ساز است.
در برخی موارد برای رفع نياز، دولت ها مجبور به وارد کردن اين عنصر می شوند. اين موضوع محققان دانشگاه توکیو در ژاپن را بر آن داشته تا به صورت جدی به پیدا کردن عنصری سهل الوصول تر و راهی آسان تر برای جايگزين کردن ليتيوم در ساخت این باتری های قابل شارژ بپردازند.
xsugar_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_CEL-RytiLj.jpg (اندازه: 16.68 KB / دانلودها: 19)
و در این مسیر، محققان دريافتند که سوکروز می تواند در فرايند های شيميايی به عنوان آنود و یا همان قطب منفی اتصال الکترونیکی در باتری ایفای نقش کند. آنها در ضمن يک فرایند بدون اکسیژن، قند سوکروز را تا 1500 درجه سلسيوس حرارت دادند و آن را در يک کوره به پودری از جنس کربن تبديل کرد
ترکیب های زیادی در طبیعت موجود است که با دریافت حرارت به کربن تبديل می شوند اما از آنجا که ساکاروز در اکثر نقاط کره زمين به وفور یافت می شود به عنوان يک جایگزین بهينه برای عنصر لیتیوم در فرایند طراحی و ساخت باتری های قابل شارژ انتخاب شده.
این طرح در حال حاضر به عنوان يک تئوری ارائه شده اما به نظر می رسد با اجرايی شدن آن هزینه وسايل الکترونیکی به صورت چشم گیری پايين بیاید و مشکل کمبود لیتیوم در کشورها نیز حل شود.
اميدواريم که شيرينی قندها به مزاج گجت ها و وسایل الکترونيکی شارژی نيز خوش بيايد و آنها هم طعم جديدی تجربه کنند.
↧
↧
تولید سلول های خورشیدی از کربن
تولید سلول های خورشیدی از کربن
چرا هنوز سلول های خورشیدی فراگیر نشده اند؟ پاسخ این است که میزان تولید انرژی آنها کم است و قیمت ساخت نیز بالا است. محققین زیادی در سراسر دنیا تلاش می کنند هزینه ساخت آنها را پایین بیاورند و در کنار آن بازدهی را افزایش دهند. حالا یک تیم در دانشگاه استنفورد می گوید گامی جدید برای ارزان تر کردن آنها برداشته است.
![.jpg]()
xallcarbonsolarcell_jpg_pagespeed_ic_XZYE0Zwd3d.jpg (اندازه: 15.66 KB / دانلودها: 9)
آنها توانسته اند سلول های خورشیدی را از کربن تولید کنند. این تیم از سه لایه مختلف کربن استفاده کرده اند. دو لایه اول کار جذب نور خورشید را انجام می دهد و لایه سوم در نقش الکترود ها عمل می کند.
هرچند ساخت این سلول ها به خاطر استفاده از کربن بسیار ارزان تمام می شود اما فعلا بازدهی آنها کمتر از ۱ درصد است و بنابراین به این زودی ها منتظر تولید انبوه آنها نباشید. فعلا باید چند سالی در آزمایشگاه ها روی این فناوری کار شود تا آنها را در زندگی مان ببینیم.
چرا هنوز سلول های خورشیدی فراگیر نشده اند؟ پاسخ این است که میزان تولید انرژی آنها کم است و قیمت ساخت نیز بالا است. محققین زیادی در سراسر دنیا تلاش می کنند هزینه ساخت آنها را پایین بیاورند و در کنار آن بازدهی را افزایش دهند. حالا یک تیم در دانشگاه استنفورد می گوید گامی جدید برای ارزان تر کردن آنها برداشته است.
xallcarbonsolarcell_jpg_pagespeed_ic_XZYE0Zwd3d.jpg (اندازه: 15.66 KB / دانلودها: 9)
آنها توانسته اند سلول های خورشیدی را از کربن تولید کنند. این تیم از سه لایه مختلف کربن استفاده کرده اند. دو لایه اول کار جذب نور خورشید را انجام می دهد و لایه سوم در نقش الکترود ها عمل می کند.
هرچند ساخت این سلول ها به خاطر استفاده از کربن بسیار ارزان تمام می شود اما فعلا بازدهی آنها کمتر از ۱ درصد است و بنابراین به این زودی ها منتظر تولید انبوه آنها نباشید. فعلا باید چند سالی در آزمایشگاه ها روی این فناوری کار شود تا آنها را در زندگی مان ببینیم.
↧
شارژ باطری با گام های انسان
شارژ باطری با گام های انسان
باطری های که خودشان شارژ می شوند جزو ایده هایی است که شرکت های مختلف مشغول تحقیق روی آن هستند و البته هنوز هیچ کدام یک نسخه تجاری قابل مصرف به بازار وارد نکرده اند. حالا این یک مدل جدید از این باطری ها است که توسط محققین دانشگاه فنی جورجیا ساخته شده.
![.jpg]()
xgeorgia-tech-self-charging-battery_jpg_pagespeed_ic_5Ljxz1iYrC.jpg (اندازه: 18.02 KB / دانلودها: 12)
آنها از باطری های سکه ای لیتیومی رایج در بازار استفاده کرده و لایه جدا کننده الکترودهای باطری را با یک فیلم از جنس polyvinylidene difluoride پر کرده اند. ماده ای که دارای خاصیت پیزوالکتریک است. بنابراین با کمی فشار روی باطری، مقداری جریان الکتریکی تولید میشود و نیازی به وجود الکتریسیته از بیرون نیست. حالا آنها باطری را زیر یک کشف قرار داده اند و با هر گام که برداشته می شود کمی جریان الکتریسیته تولید شده و باطری شارژ می شود.
تیم محقق فعلا به دنبال ماده پیزوالکتریک مناسب هستند تا بیشترین جریان الکتریسیته را ایجاد کند و باطری سریع تر به حداکثر شارژ خود برسد. اما هنوز خیلی زود است که به امید ورود سریع آنها به بازار باشیم. فراموش نکنید که این باطری ها آینده گجت های پوشیدنی هستند که انرژی خودشان را از فعالیت بدن ما تامین می کنند.
باطری های که خودشان شارژ می شوند جزو ایده هایی است که شرکت های مختلف مشغول تحقیق روی آن هستند و البته هنوز هیچ کدام یک نسخه تجاری قابل مصرف به بازار وارد نکرده اند. حالا این یک مدل جدید از این باطری ها است که توسط محققین دانشگاه فنی جورجیا ساخته شده.
xgeorgia-tech-self-charging-battery_jpg_pagespeed_ic_5Ljxz1iYrC.jpg (اندازه: 18.02 KB / دانلودها: 12)
آنها از باطری های سکه ای لیتیومی رایج در بازار استفاده کرده و لایه جدا کننده الکترودهای باطری را با یک فیلم از جنس polyvinylidene difluoride پر کرده اند. ماده ای که دارای خاصیت پیزوالکتریک است. بنابراین با کمی فشار روی باطری، مقداری جریان الکتریکی تولید میشود و نیازی به وجود الکتریسیته از بیرون نیست. حالا آنها باطری را زیر یک کشف قرار داده اند و با هر گام که برداشته می شود کمی جریان الکتریسیته تولید شده و باطری شارژ می شود.
تیم محقق فعلا به دنبال ماده پیزوالکتریک مناسب هستند تا بیشترین جریان الکتریسیته را ایجاد کند و باطری سریع تر به حداکثر شارژ خود برسد. اما هنوز خیلی زود است که به امید ورود سریع آنها به بازار باشیم. فراموش نکنید که این باطری ها آینده گجت های پوشیدنی هستند که انرژی خودشان را از فعالیت بدن ما تامین می کنند.
↧
اطلاعیه : عدم تشکیل کلاس انتقال حرارت 2
اطلاعیه : عدم تشکیل کلاس انتقال حرارت 2
با سلام خدمت مهندسین شیمی عزیز
کلاس انتقال حرارت دو فردا (17 بهمن)ساعت 13 تشکیل نمیشه
و موکول می شه به پنج شنبه هفته آتی
موفق و موید باشین
با سلام خدمت مهندسین شیمی عزیز
کلاس انتقال حرارت دو فردا (17 بهمن)ساعت 13 تشکیل نمیشه
و موکول می شه به پنج شنبه هفته آتی
موفق و موید باشین
↧
سلول های خورشیدی مایع با امکان پرینت بر روی سطوح مختلف
سلول های خورشیدی مایع با امکان پرینت بر روی سطوح مختلف
در راستای دستیابی به انرژِی پاک و سبز، در اکثر نقاط دنیا به فن آوری های ساخت پنل های خورشیدی روی آورده اند که بتواند انرژی نور خورشید را به برق مصرفی مورد نیاز انسان تبدیل کنند. اما در اکثر روش های ساخت، از نیمه های ها استفاده می شود که علاوه بر هزینه بر بودن آنها، خطراتی نظیر سمی بودن نیز وجود دارد.
![.jpg]()
xliquidsolar_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_7mFRrE9ELQ.jpg (اندازه: 18.49 KB / دانلودها: 11)
در کلیه مراحل طراحی پنل ها به اصولی نظیر کوچک بودن اندازه پنل، ارزان بودن و بالا بودن راندمان کاری اندیشیده می شود. اکنون محققین دانشگاه USC توانستند با به کار گیری ترکیبی از نانو کریستال، به ترکیب مایع پایداری دست یابند که بتواند در فرایند تبدیل انرژِی نور خورشید به برق، جریان الکتریسیته را از خود عبور دهد.
ویژگی مهم این ترکیب آن است که علاوه بر پایداری، ذرات آن با ساخت پل هایی کوچک جریان الکتریکی را از خود عبور می دهد. در توصیف ذرات این مایع گفته شده که اندازه هر یک از آنها 4 نانومتر است.
این ذرات از جنس کادمیوم هستند و با شناور شدن در یک مایع به راحتی می تواند بر روی سطوح مختلفی چون پلاستیک، همانند روزنامه چاپ شوند؛ بدون آنکه مشکلی برای ساختار آن سطح ایجاد کند. اهمیت این ترکیب در آن است که هزینه اش نسبت به لایه های نیمه هادی سیلیکون که در ساخت پنل های فعلی از آنها استفاده می شود، کمتر است.
هدف از این برنامه هموار کردن مسیر ساخت پنل های فوق منعطف است. آقای brutchey سرپرست تیم می گوید در مراحل توسعه از دیگر ذرات نیمه هادی نانو نیز استفاده می کنیم تا بتوانیم جایگزین های مناسب تری برای ترکیب های سمی فعلی پیدا کنیم.
همه تلاش ها بر آن است که گرمای نور خورشید آسان تر و ارزان تر خانه های ساکنین این کره خاکی را روشن کند.
در راستای دستیابی به انرژِی پاک و سبز، در اکثر نقاط دنیا به فن آوری های ساخت پنل های خورشیدی روی آورده اند که بتواند انرژی نور خورشید را به برق مصرفی مورد نیاز انسان تبدیل کنند. اما در اکثر روش های ساخت، از نیمه های ها استفاده می شود که علاوه بر هزینه بر بودن آنها، خطراتی نظیر سمی بودن نیز وجود دارد.
xliquidsolar_narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_7mFRrE9ELQ.jpg (اندازه: 18.49 KB / دانلودها: 11)
در کلیه مراحل طراحی پنل ها به اصولی نظیر کوچک بودن اندازه پنل، ارزان بودن و بالا بودن راندمان کاری اندیشیده می شود. اکنون محققین دانشگاه USC توانستند با به کار گیری ترکیبی از نانو کریستال، به ترکیب مایع پایداری دست یابند که بتواند در فرایند تبدیل انرژِی نور خورشید به برق، جریان الکتریسیته را از خود عبور دهد.
ویژگی مهم این ترکیب آن است که علاوه بر پایداری، ذرات آن با ساخت پل هایی کوچک جریان الکتریکی را از خود عبور می دهد. در توصیف ذرات این مایع گفته شده که اندازه هر یک از آنها 4 نانومتر است.
این ذرات از جنس کادمیوم هستند و با شناور شدن در یک مایع به راحتی می تواند بر روی سطوح مختلفی چون پلاستیک، همانند روزنامه چاپ شوند؛ بدون آنکه مشکلی برای ساختار آن سطح ایجاد کند. اهمیت این ترکیب در آن است که هزینه اش نسبت به لایه های نیمه هادی سیلیکون که در ساخت پنل های فعلی از آنها استفاده می شود، کمتر است.
هدف از این برنامه هموار کردن مسیر ساخت پنل های فوق منعطف است. آقای brutchey سرپرست تیم می گوید در مراحل توسعه از دیگر ذرات نیمه هادی نانو نیز استفاده می کنیم تا بتوانیم جایگزین های مناسب تری برای ترکیب های سمی فعلی پیدا کنیم.
همه تلاش ها بر آن است که گرمای نور خورشید آسان تر و ارزان تر خانه های ساکنین این کره خاکی را روشن کند.
↧
↧
سلول های خورشیدی کروی بدون نیاز به جهت دهی مستقیم به سمت خورشید
سلول های خورشیدی کروی بدون نیاز به جهت دهی مستقیم به سمت خورشید
سلول ها و صفحات خورشیدی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، برای حداکثر کارایی و جذب انرژی باید رو به خورشید و در جهت تابش مستقیم اشعه آن قرار گیرند. اما یک شرکت ژاپنی با رویکرد هوشمندانه جدیدی، دست به تولید میکرو سلول های کروی زده است که می توانند اشعه های خورشید را در هر جهتی مهار کرده و جذب نمایند.
![.jpg]()
sphelar-spherical-solar-cells-2.jpg (اندازه: 25.33 KB / دانلودها: 11)
سلول های خورشیدی مسطحی که ما معمولا بر روی سطوح یا سقف ها می بینیم، به گونه ای نصب می شوند که در بخشی طولانی تری از روز کارایی بهینه ای داشته باشند. و شکل قرار گیری آنها به گونه ای است که بیشترین نور مستقیم را در طی روز دریافت کنند. البته برخی از آنها هم بر روی سطوح موتور دار متحرکی نصب می شوند که پنل خورشیدی را به سمت نور آفتاب می چرخاند، که این خود مقداری از انرژی برق تولید شده را دوباره هدر می دهد.
اما سلول های Sphelar شرکت کیوسمی از دسته ای گوی کوچک استفاده می کنند که اشعه خورشید را بدون توجه به جهت تابش آن جمع آوری می کند. پس علاوه بر نور مستقیم خورشد، آنها می توانند نوری که از محیط اطراف هم بازتابیده شده و به آنها می رسد را دریافت و ذخیره کنند. در نتیجه قابلیت تبدیل انرژی آنها بسیار موثرتر از پنل های مسطح است. جالب تر اینکه آنها می توانند بر روی سطوح ناهموار و منحنی هم نصب شوند و در ابزارهایی چون موبایل و تبلت هم قابل استفاده خواهند بود.
سلول ها و صفحات خورشیدی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، برای حداکثر کارایی و جذب انرژی باید رو به خورشید و در جهت تابش مستقیم اشعه آن قرار گیرند. اما یک شرکت ژاپنی با رویکرد هوشمندانه جدیدی، دست به تولید میکرو سلول های کروی زده است که می توانند اشعه های خورشید را در هر جهتی مهار کرده و جذب نمایند.
sphelar-spherical-solar-cells-2.jpg (اندازه: 25.33 KB / دانلودها: 11)
سلول های خورشیدی مسطحی که ما معمولا بر روی سطوح یا سقف ها می بینیم، به گونه ای نصب می شوند که در بخشی طولانی تری از روز کارایی بهینه ای داشته باشند. و شکل قرار گیری آنها به گونه ای است که بیشترین نور مستقیم را در طی روز دریافت کنند. البته برخی از آنها هم بر روی سطوح موتور دار متحرکی نصب می شوند که پنل خورشیدی را به سمت نور آفتاب می چرخاند، که این خود مقداری از انرژی برق تولید شده را دوباره هدر می دهد.
اما سلول های Sphelar شرکت کیوسمی از دسته ای گوی کوچک استفاده می کنند که اشعه خورشید را بدون توجه به جهت تابش آن جمع آوری می کند. پس علاوه بر نور مستقیم خورشد، آنها می توانند نوری که از محیط اطراف هم بازتابیده شده و به آنها می رسد را دریافت و ذخیره کنند. در نتیجه قابلیت تبدیل انرژی آنها بسیار موثرتر از پنل های مسطح است. جالب تر اینکه آنها می توانند بر روی سطوح ناهموار و منحنی هم نصب شوند و در ابزارهایی چون موبایل و تبلت هم قابل استفاده خواهند بود.
↧
برگ مصنوعی MIT اکسیژن تولید می کند
برگ مصنوعی MIT اکسیژن تولید می کند
این صفحه باریک کاری را انجام می دهد که برگ درختان در طبیعت میلیون ها سال است مشغول انجام اش هستند: تولید اکسیژن با کمک نور خورشید. به نظر ساده می آید اما تحقیقی است که محققین دانشگاه MIT سال ها است مشغول اش هستند و اگر به نتیجه مورد نظر برسد تاثیر مهمی بر زندگی ما خواهد گذاشت.
![.jpg]()
x20110929082446-1_jpg_pagespeed_ic_x225XNqFMz.jpg (اندازه: 14.12 KB / دانلودها: 19)
این یک صفحه است که هیچ قطعه متحرکی ندارد و می تواند به هر اندازه و شکلی ساخته شود. جنس آن در واقع از سیلیکون نیمه رسانا است که با لایه ای از نوع به خصوصی از کبالت پوشانده شده است. در طرف دیگر هم آلیاژی از نیکل-مولیبدن-روی قرار دارد. وقتی این صفحه را در آب قرار بدهید نور خورشید سبب تجزیه آب به اکسیژن و هیدروژن می شود. در ویدیو ارایه شده هم می توانید ببینید که این کار با سرعت نسبتا زیادی صورت میگیرد.
حالا که می توانیم آب را با نور به اکسیژن و هیدروژن تجزیه کنیم به این معنی است که می توانیم از انرژی آنها استفاده کنیم. این گاز می تواند در کپسول های سوختی ذخیره شود و انرژی ابزارهای مختلف را تامین کند. جالب اینجا است که بعد از مصرف انرژی، حاصل نهایی دوباره آب است.
محققین برای پیشرفت بیشتر پروژه شرکتی به نام Sun Catalytix تاسیس و بودجه ای حدود ۱۰ میلیون دلار از چند شرکت سرمایه گذار دریافت کرده اند تا بتوانند این برگ مصنوعی را تبدیل به محصولی قابل استفاده بکنند. اگر کمی صبر کنید احتمالا نتایج جالبی از این طرح تحقیقاتی حاصل می شود که می تواند تاثیر مهمی روی منابع انرژی فعلی بگذارد.
این صفحه باریک کاری را انجام می دهد که برگ درختان در طبیعت میلیون ها سال است مشغول انجام اش هستند: تولید اکسیژن با کمک نور خورشید. به نظر ساده می آید اما تحقیقی است که محققین دانشگاه MIT سال ها است مشغول اش هستند و اگر به نتیجه مورد نظر برسد تاثیر مهمی بر زندگی ما خواهد گذاشت.
x20110929082446-1_jpg_pagespeed_ic_x225XNqFMz.jpg (اندازه: 14.12 KB / دانلودها: 19)
این یک صفحه است که هیچ قطعه متحرکی ندارد و می تواند به هر اندازه و شکلی ساخته شود. جنس آن در واقع از سیلیکون نیمه رسانا است که با لایه ای از نوع به خصوصی از کبالت پوشانده شده است. در طرف دیگر هم آلیاژی از نیکل-مولیبدن-روی قرار دارد. وقتی این صفحه را در آب قرار بدهید نور خورشید سبب تجزیه آب به اکسیژن و هیدروژن می شود. در ویدیو ارایه شده هم می توانید ببینید که این کار با سرعت نسبتا زیادی صورت میگیرد.
حالا که می توانیم آب را با نور به اکسیژن و هیدروژن تجزیه کنیم به این معنی است که می توانیم از انرژی آنها استفاده کنیم. این گاز می تواند در کپسول های سوختی ذخیره شود و انرژی ابزارهای مختلف را تامین کند. جالب اینجا است که بعد از مصرف انرژی، حاصل نهایی دوباره آب است.
محققین برای پیشرفت بیشتر پروژه شرکتی به نام Sun Catalytix تاسیس و بودجه ای حدود ۱۰ میلیون دلار از چند شرکت سرمایه گذار دریافت کرده اند تا بتوانند این برگ مصنوعی را تبدیل به محصولی قابل استفاده بکنند. اگر کمی صبر کنید احتمالا نتایج جالبی از این طرح تحقیقاتی حاصل می شود که می تواند تاثیر مهمی روی منابع انرژی فعلی بگذارد.
↧
غذاهایی که هرگز فاسد نخواهند شد
غذاهایی که هرگز فاسد نخواهند شد
تا بحال اسم "بیسین" به گوشتان خورده؟ راستش را بخواهید تا همین چند وقت پیش چنین اسمی به گوش هیچ کس نخورده بود. اما اهالی دانشگاه مینه سوتا اخیرا بطور خیلی تصادفی کشف کردند که ماده ای وجود دارد که مانع از تجزیه و فساد پروتئین ها می شود و همچنین می تواند جلوی رشد باکتریهای فاسد کننده را بگیرد. آنها نتوانستند اسمی بهتر از "بیسین" برای این ماده پیدا کنند.
![.jpg]()
xfood-additive_jpg_pagespeed_ic_EmKju3cTLh.jpg (اندازه: 17.7 KB / دانلودها: 22)
بیسین توسط باکتری نه چندان معروفی به نام بیفودوباکتر تولید می شود و می تواند جلوی رشد باکتریهای معروفتر و خطرناکی مانند ئی-کولای، سالمونلا و لیستریا را بگیرد. بنابراین با تزریق ماده بیسین به داخل مواد پروتئینی مانند انواع گوشت و لبنیات و یا تخم مرغ می توان جلوی فساد و مسمومیت غذایی ناشی از فساد را گرفت.
پزشکان مینه سوتایی با انجام بررسی های زیاد به ما اطمینان داده اند که "بیسین" سالم است و مانند بسیاری از مواد دیگری که توسط باکتریهای بی خطر ساکن دستگاه گوارش تولید می شوند، هیچ خطری برای انسان ایجاد نمی کند. فعلا بیسین برای بررسی های بیشتر در صف تایید سازمانهای بهداشتی آمریکا قرار گرفته، اما اگر از این آزمایشها سربلند بیرون بیاید، می تواند تحول اساسی در صنعت غذایی جهان ایجاد کند. تصور کنید که شیر یا ماست یا گوشت را بتوان برای سالها نگه داشت... خب تصورش کمی عجیب است و راستش را بخواهید علیرغم همه این اطمینان بخشیدن ها، کمی طول خواهد کشید که خرید و خوردن شیری که هرگز ترش نمی شود یا پنیری که اصلا کپک نمی زند، قابل پذیرش باشد.
مطمئنا هیچگاه چیزی نخواهد توانست جای مواد غذایی تازه و خوش طعم را بگیرد، اما با توجه به اینکه سالانه در کل جهان (و بویژه در کشورما، مخصوصا در فصل گرما) موارد زیادی از مسمومیت گزارش می شود و متاسفانه تعداد زیادی هم به دلیل همین مسمومیتها جان می بازند؛ می توان گفت تولید و عرضه چنین محصولات غذایی نه تنها بی فایده نیست بلکه می تواند جان هزاران نفر را نجات دهد و از هدر رفتن میلیونها تومان پول هم جلوگیری کند. ضمن اینکه این روش نگهداری کاملا برگرفته از دل طبیعت است و خطرات نگهدارنده های شیمیایی را هم ندارد.
تا بحال اسم "بیسین" به گوشتان خورده؟ راستش را بخواهید تا همین چند وقت پیش چنین اسمی به گوش هیچ کس نخورده بود. اما اهالی دانشگاه مینه سوتا اخیرا بطور خیلی تصادفی کشف کردند که ماده ای وجود دارد که مانع از تجزیه و فساد پروتئین ها می شود و همچنین می تواند جلوی رشد باکتریهای فاسد کننده را بگیرد. آنها نتوانستند اسمی بهتر از "بیسین" برای این ماده پیدا کنند.
xfood-additive_jpg_pagespeed_ic_EmKju3cTLh.jpg (اندازه: 17.7 KB / دانلودها: 22)
بیسین توسط باکتری نه چندان معروفی به نام بیفودوباکتر تولید می شود و می تواند جلوی رشد باکتریهای معروفتر و خطرناکی مانند ئی-کولای، سالمونلا و لیستریا را بگیرد. بنابراین با تزریق ماده بیسین به داخل مواد پروتئینی مانند انواع گوشت و لبنیات و یا تخم مرغ می توان جلوی فساد و مسمومیت غذایی ناشی از فساد را گرفت.
پزشکان مینه سوتایی با انجام بررسی های زیاد به ما اطمینان داده اند که "بیسین" سالم است و مانند بسیاری از مواد دیگری که توسط باکتریهای بی خطر ساکن دستگاه گوارش تولید می شوند، هیچ خطری برای انسان ایجاد نمی کند. فعلا بیسین برای بررسی های بیشتر در صف تایید سازمانهای بهداشتی آمریکا قرار گرفته، اما اگر از این آزمایشها سربلند بیرون بیاید، می تواند تحول اساسی در صنعت غذایی جهان ایجاد کند. تصور کنید که شیر یا ماست یا گوشت را بتوان برای سالها نگه داشت... خب تصورش کمی عجیب است و راستش را بخواهید علیرغم همه این اطمینان بخشیدن ها، کمی طول خواهد کشید که خرید و خوردن شیری که هرگز ترش نمی شود یا پنیری که اصلا کپک نمی زند، قابل پذیرش باشد.
مطمئنا هیچگاه چیزی نخواهد توانست جای مواد غذایی تازه و خوش طعم را بگیرد، اما با توجه به اینکه سالانه در کل جهان (و بویژه در کشورما، مخصوصا در فصل گرما) موارد زیادی از مسمومیت گزارش می شود و متاسفانه تعداد زیادی هم به دلیل همین مسمومیتها جان می بازند؛ می توان گفت تولید و عرضه چنین محصولات غذایی نه تنها بی فایده نیست بلکه می تواند جان هزاران نفر را نجات دهد و از هدر رفتن میلیونها تومان پول هم جلوگیری کند. ضمن اینکه این روش نگهداری کاملا برگرفته از دل طبیعت است و خطرات نگهدارنده های شیمیایی را هم ندارد.
↧
لباس قارچی برای تجزیه بی ضرر اجساد
لباس قارچی برای تجزیه بی ضرر اجساد
یک هنرمند و مخترع به نام Jae Rhim Lee لباسی ويژه ابداع کرده که جسد انسان را به تدريج می خورد و تجزیه می کند! اين لباس از چند نوع قارچ تشکیل شده که می توانند يک جسد را به تدريج تجزيه و به خاک تبدیل کند.
این قارچ ها معمولا بر روی چوب و بدنه درختان در جنگل می رویند. تنها کافی است که این لباس را به تن يک جسد بپوشانند تا قارچ ها وارد عمل شوند و جسم را تجزيه کنند.
![.jpg]()
xfungi-mushroom-narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_1AOg9RdiH8.jpg (اندازه: 14.77 KB / دانلودها: 65)
بقایای این فرایند تجزيه، ترکیبی غير سمی است که به آسانی به خاک برمی گردد و آسيبی به بهداشت محیط زيست وارد نمی کند. طراح این لباس می گوید قارچ ها توانایی فوق العاده ای در تجزیه و تبدیل مواد سمی به مواد مفید و بدون ضرر دارند و هدف اش این بوده تا کاری کند که این روند بهتر و سریع تر انجام بشود.
مشخص نيست که چه مدت زمان طول می کشد تا یک جسد در اين لباس تجزيه شود و احتمالا به سادگی داوطلبی هم پیدا نمی شود که جسد خود را پس از مرگش طعمه این لباس قارچی کند.
مهندسی شیمی=>>مهندسی محیط زیست
یک هنرمند و مخترع به نام Jae Rhim Lee لباسی ويژه ابداع کرده که جسد انسان را به تدريج می خورد و تجزیه می کند! اين لباس از چند نوع قارچ تشکیل شده که می توانند يک جسد را به تدريج تجزيه و به خاک تبدیل کند.
این قارچ ها معمولا بر روی چوب و بدنه درختان در جنگل می رویند. تنها کافی است که این لباس را به تن يک جسد بپوشانند تا قارچ ها وارد عمل شوند و جسم را تجزيه کنند.
xfungi-mushroom-narenji_ir_jpg_pagespeed_ic_1AOg9RdiH8.jpg (اندازه: 14.77 KB / دانلودها: 65)
بقایای این فرایند تجزيه، ترکیبی غير سمی است که به آسانی به خاک برمی گردد و آسيبی به بهداشت محیط زيست وارد نمی کند. طراح این لباس می گوید قارچ ها توانایی فوق العاده ای در تجزیه و تبدیل مواد سمی به مواد مفید و بدون ضرر دارند و هدف اش این بوده تا کاری کند که این روند بهتر و سریع تر انجام بشود.
مشخص نيست که چه مدت زمان طول می کشد تا یک جسد در اين لباس تجزيه شود و احتمالا به سادگی داوطلبی هم پیدا نمی شود که جسد خود را پس از مرگش طعمه این لباس قارچی کند.
مهندسی شیمی=>>مهندسی محیط زیست
↧
↧
پیلهای سوختی شیشه ای
پیلهای سوختی شیشه ای
دانشمندان امریکایی نسل جدیدی از پیلهای سوختی کوچک از جنس شیشه های فلزی توده‌یی ابداع کرده اند که قادرند به مدت یک روز توان مورد نیاز وسایل الکترونیکی کوچک را به شیوه ای پاک تأمین کنند.
![.jpg]()
FuelCellDiagram.jpg (اندازه: 7.65 KB / دانلودها: 9)
به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ییل طی طرحی جدید به جای استفاده از سیلیکون و فولاد ضدزنگ که معمولاً برای ساخت پیلهای سوختی کوچک از آنها استفاده میشود و به دلیل آسیب پذیری، ناکارآمدی و گران بودن گزینه های مطلوبی به شمار نمی‌آیند، از شیشه های فلزی توده یی یا حجمی استفاده کردند.
سیلیکون یک ماده شکننده و رسانای ضعیف الکتریکی است و فولاد ضدزنگ هم بسیار مستعد خوردگی است. این بدین معناست که مواد نام برده، نیازمند یک روکش خاص هستند که قطعاً موجب بالا رفتن هزینه های تولید میشود. از طرفی ساخت اجزای فلزی در مقیاس نانو، کاری پیچیده و زمانبر است. از این رو محققان ییل راه حل استفاده از BMG ها را پیشنهاد کردند.
اتمهای این آلیاژ فلزی در مقایسه با کریستالهای منظم ساخته شده از فلزات معمولی بیشتر به صورت تصادفی آرایش یافته اند؛ از این رو ساختاری سخت - به محکمی فولاد - اما الاستیک و بادوام و در عین حال انعطاف پذیر و هادی جریان الکتریسته دارند.
آندره تیلور، استادیار مهندسی شیمی و محیط زیست دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه ییل و از محققین اصلی این گروه در مورد این ماده گفت: «این آلیاژ آمورف، یک ماده شگفت‌انگیز است که به سادگی می‌توان آن را به صورت نانوساختارهایی کوچک و بزرگ شکل داد و در عین حال
خواص مناسب آن را هم برای طیف گسترده‌ای از کاربردهای الکتروشیمیایی حفظ کرد.»
این محققان با استفاده از فرآیندی کارآمد و ارزان با نام «فرآوری ترموپلاستیک » توانستند شیشه های فلزی را مانند پلاستیکها شکل داده و به طور چشمگیری هزینه های ساخت را کاهش دهند و امکان ساخت شکلهای ظریف و پیچیده را فراهم کنند.
آزمایشها نشان داده این پیلهای سوختی کوچک که اندازه آنها تنها سه سانتی متر مکعب است و بر پایه ترکیبات پلاتین و زیرکونیوم تهیه شده اند می توانند به مدت یک روز توانی کم هزینه، بادوام و سازگار با محیط زیست را برای وسایل الکترونیکی کوچک مانند کامپیوترهای تبلت، تلفنهای هوشمند و حسگرهای از راه دور تأمین کنند. در حال حاضر محققان در تلاشند که بازدهی این محصول جدید را بهبود بخشند.
دانشمندان امریکایی نسل جدیدی از پیلهای سوختی کوچک از جنس شیشه های فلزی توده‌یی ابداع کرده اند که قادرند به مدت یک روز توان مورد نیاز وسایل الکترونیکی کوچک را به شیوه ای پاک تأمین کنند.
FuelCellDiagram.jpg (اندازه: 7.65 KB / دانلودها: 9)
به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ییل طی طرحی جدید به جای استفاده از سیلیکون و فولاد ضدزنگ که معمولاً برای ساخت پیلهای سوختی کوچک از آنها استفاده میشود و به دلیل آسیب پذیری، ناکارآمدی و گران بودن گزینه های مطلوبی به شمار نمی‌آیند، از شیشه های فلزی توده یی یا حجمی استفاده کردند.
سیلیکون یک ماده شکننده و رسانای ضعیف الکتریکی است و فولاد ضدزنگ هم بسیار مستعد خوردگی است. این بدین معناست که مواد نام برده، نیازمند یک روکش خاص هستند که قطعاً موجب بالا رفتن هزینه های تولید میشود. از طرفی ساخت اجزای فلزی در مقیاس نانو، کاری پیچیده و زمانبر است. از این رو محققان ییل راه حل استفاده از BMG ها را پیشنهاد کردند.
اتمهای این آلیاژ فلزی در مقایسه با کریستالهای منظم ساخته شده از فلزات معمولی بیشتر به صورت تصادفی آرایش یافته اند؛ از این رو ساختاری سخت - به محکمی فولاد - اما الاستیک و بادوام و در عین حال انعطاف پذیر و هادی جریان الکتریسته دارند.
آندره تیلور، استادیار مهندسی شیمی و محیط زیست دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه ییل و از محققین اصلی این گروه در مورد این ماده گفت: «این آلیاژ آمورف، یک ماده شگفت‌انگیز است که به سادگی می‌توان آن را به صورت نانوساختارهایی کوچک و بزرگ شکل داد و در عین حال
خواص مناسب آن را هم برای طیف گسترده‌ای از کاربردهای الکتروشیمیایی حفظ کرد.»
این محققان با استفاده از فرآیندی کارآمد و ارزان با نام «فرآوری ترموپلاستیک » توانستند شیشه های فلزی را مانند پلاستیکها شکل داده و به طور چشمگیری هزینه های ساخت را کاهش دهند و امکان ساخت شکلهای ظریف و پیچیده را فراهم کنند.
آزمایشها نشان داده این پیلهای سوختی کوچک که اندازه آنها تنها سه سانتی متر مکعب است و بر پایه ترکیبات پلاتین و زیرکونیوم تهیه شده اند می توانند به مدت یک روز توانی کم هزینه، بادوام و سازگار با محیط زیست را برای وسایل الکترونیکی کوچک مانند کامپیوترهای تبلت، تلفنهای هوشمند و حسگرهای از راه دور تأمین کنند. در حال حاضر محققان در تلاشند که بازدهی این محصول جدید را بهبود بخشند.
↧
تولید ابر عسلی با قدرت درمان زخم و عفونت
تولید ابر عسلی با قدرت درمان زخم و عفونت
محققان انگلیسی موفق به کشف قدرت اعجاب‌انگیز ابر عسلی شده‌اند که قادر به درمان زخم و از بین بردن عفونت بدون آسیب زدن به بافت بدن است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با قدرت درمانی فوق‌العاده از هزاران سال قبل برای درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.
![.jpg]()
77-91.jpg (اندازه: 16.86 KB / دانلودها: 17)
مواد مختلفی برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرند که کمکی به بهبود بافت نمی کنند، اما عسل یک ماده کاملا طبیعی است که در عین از بین بردن باکتری، هیچ آسیبی به بافت سالم وارد نمی کند.
محققان در مزرعه ارگانیک در شیلی موفق به تولید ابر عسلی به نام Surgihoney شده اند که از قدرت اعجاب انگیز درمان زخم ها و از بین بردن عفونت برخوردار است.
نوع جدید عسل که با روش مهندسی زیستی تولید شده است، در مدت یک سال بر روی کودکان، تازه مادران، بیماران مبتلا به سرطان و سالمندان در بیمارستان های منطقه همپشایر مورد آزمایش قرار گرفت.
زخم ها و جراحاتی از جمله زخم‌های آلوده به عفونت باکتریایی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بویژه در تازه مادرانی که تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، با کمک این عسل بهبود پیدا کردند.
همچنین اثر التیام‌بخشی ابر عسل Surgihoney در درمان زخم‌های سربازان بازگشته از افغانستان، درمان آکنه، حفاظت از پوست بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی به اثبات رسید.
دکتر «متیو دریدن» از متخصصان میکروبیولوژی در بنیاد تراست تأکید می کند: این ابر عسل با قدرت از بین بردن باکتری و عفونت های قارچی و انگلی، می تواند انقلابی در درمان زخم ها ایجاد کند.
تست های آزمایشگاهی مختلفی بر روی این عسل انجام شده و نتایج آن با اثر بخشی سایر انواع عسل ها در مناطق مختلف جهان مورد مقایسه قرار گرفته است که در تمام این آزمایشات، قدرت اعجاب‌انگیزی این عسل در درمان زخم و از بین بردن عفونت دیده میشود.
ابر عسل Surgihoney مجوز تولید را از سازمان نظارت بر محصولات دارویی و بهداشتی انگلیس دریافت کرده است، اما بصورت تجاری در دسترس عموم قرار ندارد.
محققان انگلیسی موفق به کشف قدرت اعجاب‌انگیز ابر عسلی شده‌اند که قادر به درمان زخم و از بین بردن عفونت بدون آسیب زدن به بافت بدن است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با قدرت درمانی فوق‌العاده از هزاران سال قبل برای درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.
77-91.jpg (اندازه: 16.86 KB / دانلودها: 17)
مواد مختلفی برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرند که کمکی به بهبود بافت نمی کنند، اما عسل یک ماده کاملا طبیعی است که در عین از بین بردن باکتری، هیچ آسیبی به بافت سالم وارد نمی کند.
محققان در مزرعه ارگانیک در شیلی موفق به تولید ابر عسلی به نام Surgihoney شده اند که از قدرت اعجاب انگیز درمان زخم ها و از بین بردن عفونت برخوردار است.
نوع جدید عسل که با روش مهندسی زیستی تولید شده است، در مدت یک سال بر روی کودکان، تازه مادران، بیماران مبتلا به سرطان و سالمندان در بیمارستان های منطقه همپشایر مورد آزمایش قرار گرفت.
زخم ها و جراحاتی از جمله زخم‌های آلوده به عفونت باکتریایی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بویژه در تازه مادرانی که تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، با کمک این عسل بهبود پیدا کردند.
همچنین اثر التیام‌بخشی ابر عسل Surgihoney در درمان زخم‌های سربازان بازگشته از افغانستان، درمان آکنه، حفاظت از پوست بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی به اثبات رسید.
دکتر «متیو دریدن» از متخصصان میکروبیولوژی در بنیاد تراست تأکید می کند: این ابر عسل با قدرت از بین بردن باکتری و عفونت های قارچی و انگلی، می تواند انقلابی در درمان زخم ها ایجاد کند.
تست های آزمایشگاهی مختلفی بر روی این عسل انجام شده و نتایج آن با اثر بخشی سایر انواع عسل ها در مناطق مختلف جهان مورد مقایسه قرار گرفته است که در تمام این آزمایشات، قدرت اعجاب‌انگیزی این عسل در درمان زخم و از بین بردن عفونت دیده میشود.
ابر عسل Surgihoney مجوز تولید را از سازمان نظارت بر محصولات دارویی و بهداشتی انگلیس دریافت کرده است، اما بصورت تجاری در دسترس عموم قرار ندارد.
↧
نسل جدید دستگاههای ترمیم‌گر قلب در راهند
نسل جدید دستگاههای الکترونیکی ترمیم‌گر قلب در راهند
محققان دپارتمان علم مواد، مهندسی و شیمی دانشگاه ایلینویز نشان داده‌اند که روکش کردن دستگاههای الکترونیکی با قابلیت ارتقای سلامت و عملکرد انسان بر روی بافتها می‌تواند در دستیابی به حرکت طبیعی بدون محدودیت مکانیکی کمک می‌کند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پژوهش جدید دانشمندان که در مورد مواد جدید برای نسل جدیدی از دستگاههای الکترونیکی با نوید تحول مراقبت بهداشتی در جهان آینده است، در نشست انجمن شیمی آمریکا ارائه شده است.
![.jpg]()
4-1587.jpg (اندازه: 21.43 KB / دانلودها: 13)
به گفته محققان، مواد، طراحیهای مکانیکی و سیستمهای تولید اکنون برای سیستمهای الکترونیکی با قابلیت دستیابی به ضریب الاستیکی موثر و سختی خمشی منطبق با سطح بیشتر اندام بدن از جمله پوست، قلب و مغز در دسترس هستند.
این محققان اظهار کردند که روکش کردن این دستگاهها بر روی بافتها می‌تواند به تماس منسجم و چسبندگی کافی مبتنی بر تعاملات واندروالسی منجر شود، به شیوه‌ای که بتواند خود را با حرکات طبیعی بدون محدودیتهای مکانیکی وفق دهد.
در این نشست، محققان به نمایش جنبه‌های کلیدی این نوع فناوری با تاکید بر مواد، روشهای تولید نرم لیتوگرافی و چندیدن نمونه از حالتهای بالینی استفاده‌شده پرداختند.
محققان دپارتمان علم مواد، مهندسی و شیمی دانشگاه ایلینویز نشان داده‌اند که روکش کردن دستگاههای الکترونیکی با قابلیت ارتقای سلامت و عملکرد انسان بر روی بافتها می‌تواند در دستیابی به حرکت طبیعی بدون محدودیت مکانیکی کمک می‌کند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پژوهش جدید دانشمندان که در مورد مواد جدید برای نسل جدیدی از دستگاههای الکترونیکی با نوید تحول مراقبت بهداشتی در جهان آینده است، در نشست انجمن شیمی آمریکا ارائه شده است.
4-1587.jpg (اندازه: 21.43 KB / دانلودها: 13)
به گفته محققان، مواد، طراحیهای مکانیکی و سیستمهای تولید اکنون برای سیستمهای الکترونیکی با قابلیت دستیابی به ضریب الاستیکی موثر و سختی خمشی منطبق با سطح بیشتر اندام بدن از جمله پوست، قلب و مغز در دسترس هستند.
این محققان اظهار کردند که روکش کردن این دستگاهها بر روی بافتها می‌تواند به تماس منسجم و چسبندگی کافی مبتنی بر تعاملات واندروالسی منجر شود، به شیوه‌ای که بتواند خود را با حرکات طبیعی بدون محدودیتهای مکانیکی وفق دهد.
در این نشست، محققان به نمایش جنبه‌های کلیدی این نوع فناوری با تاکید بر مواد، روشهای تولید نرم لیتوگرافی و چندیدن نمونه از حالتهای بالینی استفاده‌شده پرداختند.
↧
More Pages to Explore .....
